تخيير بر قرار است، و به اصطلاح اين تخيير" تخيير استمرارى" است نه" ابتدايى" و با اين حكم گسترده و وسيع هر گونه بهانه‌اى از برنامه زندگى تو نسبت به همسرانت قطع خواهد شد، و مى‌توانى فكر خود را متوجه مسئوليتهاى بزرگ و سنگين رسالت كنى.

و براى اينكه همسران پيامبر نيز بدانند گذشته از افتخارى كه از ناحيه همسرى با او كسب مى‌كنند با تسليم در برابر اين برنامه خاص در مورد تقسيم اوقات پيامبر ص يك نوع ايثار و فداكارى از خود نشان داده، و به هيچوجه عيب و ايرادى متوجه آنها نيست، چرا كه در برابر حكم خدا تسليم شده‌اند اضافه مى‌كند:

" اين حكم الهى براى روشنى چشم آنها و اينكه غمگين نشوند و همه آنها راضى به آنچه در اختيارشان مى‌گذارى گردند نزديكتر است (ذلِكَ أَدْنى‌ أَنْ تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِما آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَ‌).

زيرا اولا اين يك حكم عمومى در باره همه آنها است و تفاوتى در كار نيست، و ثانيا حكمى است از ناحيه خدا كه براى مصالح مهمى تشريع شده، بنا بر اين آنها بايد با رضا و رغبت به آن تن دهند و نه تنها نگران نباشند بلكه خشنود گردند.

ولى در عين حال همانگونه كه در بالا نيز اشاره كرديم پيامبر ص حتى الامكان تساوى را در تقسيم اوقات خود رعايت مى‌كرد جز در مواردى كه شرائط خاصى عدم مساوات را ايجاب مى‌كرد، و اين خود مطلب ديگرى بود كه موجب خشنودى آنها مى‌شد، زيرا مشاهده مى‌كردند كه پيامبر ص با اينكه مخير است سعى در برقرارى مساوات دارد.

در پايان آيه مطلب را با اين جمله ختم مى‌كند:" خدا آنچه را در قلوب شما است مى‌داند، و خداوند از همه اعمال و مصالح بندگان با خبر است، و در عين‌