تكوينيش بگويد انجام ده، و فرمان تشريعيش بگويد انجام نده!.

2- دين به صورت خالص و پاك از هر گونه آلودگى در درون جان آدمى وجود دارد، و انحرافات يك امر عارضى است، بنا بر اين وظيفه پيامبران اين است كه اين امور عارضى را زايل كنند و به فطرت اصلى انسان امكان شكوفايى دهند.

3- جمله لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ‌ و بعد از آن جمله‌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ‌ تاكيدهاى ديگرى بر مساله فطرى بودن دين و مذهب و عدم امكان تغيير اين فطرت الهى است هر چند بسيارى از مردم بر اثر عدم رشد كافى قادر به درك اين واقعيت نباشند.

توجه به اين نكته نيز لازم است كه" فطرت" در اصل از ماده" فطر" (بر وزن بذر) به معنى شكافتن چيزى از طول است، و در اينگونه موارد به معنى خلقت به كار مى‌رود، گويى به هنگام آفرينش موجودات، پرده عدم شكافته مى‌شود و آنها آشكار مى‌گردند.

به هر حال از نخستين روزى كه انسان قدم به عالم هستى مى‌گذارد اين نور الهى در درون جان او شعله‌ور است.

روايات متعددى كه در تفسير اين آيه آمده آنچه را در بالا گفتيم تاييد مى‌كند كه در بحث نكات از آن سخن خواهيم گفت، علاوه بر بحثهاى ديگرى كه در زمينه فطرى بودن توحيد خواهيم داشت.

اصل و اساس وجود شما بر توحيد است و سرانجام بايد به سوى همين اصل بازگرديد.

" منيبين" از ماده" انابه" در اصل به معنى بازگشت مكرر است، و در اينجا منظور بازگشت به سوى خدا و بازگشت به سوى سرشت توحيدى مى‌باشد