تعبير به" دعاكم" (شما را فرا مى‌خواند) اشاره به اين است كه همانطور كه براى تدبير و نظم جهان يك فرمان او كافى است، براى بعث و نشور و رستاخيز نيز يك دعوت او كفايت مى‌كند، مخصوصا با توجه به جمله" إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ‌" كه" اذا" در آن به اصطلاح براى" مفاجاة" است روشن مى‌سازد كه با يك دعوت او همه ناگهان بيرون مى‌ريزند.

ضمنا تعبير" دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ‌" نشانه روشنى بر معاد جسمانى است كه انسان در رستاخيز از اين زمين فرا خوانده مى‌شود (دقت كنيد).

نكته‌ها:

1- يك دوره كامل درس خداشناسى‌

در آيات ششگانه گذشته بحثهاى گوناگونى پيرامون خداشناسى مطرح شده كه مجموعا يك دوره جالب را تشكيل مى‌دهد، از آفرينش آسمان گرفته تا آفرينش بشر از خاك، و از پيوند محبت خانوادگى گرفته تا خواب آرام‌بخش در شب و روز از تدبير نظام و جهان بالا گرفته تا برق آسمان و نزول باران و اختلاف زبانها و رنگها، يعنى مجموعه مناسبى از آيات آفاقى و انفسى.

جالب اينكه در هر يك از اين شش آيه دو بخش از دلائل توحيد ذكر شده تا يكى زمينه‌سازى كند و ديگرى تحكيم و تاكيد، درست همانند آوردن دو شاهد عادل براى اثبات يك مدعا كه مجموعا دوازده شاهد صادق را براى قدرت بى‌پايان حق تشكيل مى‌دهد!

2- چه كسانى از اين آيات الهام مى‌گيرند؟

در ذيل چهار آيه از اين شش آيه تاكيد شده است كه در اين امور نشانه‌هاى روشنى است براى" متفكران"،" عالمان"،" شنوايان" و" عاقلان" ولى‌