شخصى بر آنها چيره شده، تا آنجا كه كشتگانشان به دست خودشان بيش از كشتگانى است كه دشمن از آنها قربانى مى‌گيرد! خودباختگى گروهى غربزده و شرق‌زده، خودفروختگى جمعى از زمامداران و سران، و ياس و انزواى دانشمندان و متفكران هم جهاد را از آنها گرفته، و هم اخلاص را.

هر گاه مختصر اخلاصى در صفوف ما پيدا مى‌شود و مجاهدان ما تكانى به خود مى‌دهند پيروزيها پشت سر يكديگر فرا مى‌رسد.

زنجيرهاى اسارت گسسته مى‌شود.

ياسها تبديل به اميد و ناكاميها مبدل به كاميابى، ذلت به عزت و سربلندى، پراكندگى و نفاق به وحدت و انسجام تبديل مى‌گردد، و چه عظيم و الهام بخش است قرآن كه در يك جمله كوتاه هم درد و هم درمان را بيان كرده! آرى آنها كه در راه خدا جهاد مى‌كنند مشمول هدايت الهى هستند و بديهى است كه با هدايت او گمراهى و شكست مفهومى ندارد.

اگر مى‌بينيم در بعضى از روايات اهل بيت ع اين آيه تفسير به آل محمد ص و پيروان آنها شده است بيان مصداق كاملى از آن است، چرا كه آنها در طريق جهاد و اخلاص پيشگام و پيشقدم بودند و هرگز دليل بر محدوديت مفهوم آيه نخواهد بود.

به هر حال هر كس اين حقيقت قرآنى را به روشنى در تلاشها و كوششهايش لمس مى‌كند كه وقتى براى خدا و در راه او به تلاش و پيكار برمى‌خيزد درها به روى او گشوده مى‌شود، و مشكلات آسان و سختيها قابل تحمل و سرانجام مى‌گردد.

2- مردم سه گروهند:

گروهى منكران لجوجند كه هيچ هدايتى براى آنها سودى نمى‌دهد،