و گزينش امام معصوم از سوى خدا تفسير شده است، و جمله" ما كانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ" (آنها اختيارى در اين زمينه ندارند) نيز بر همين معنى تطبيق شده و اين در واقع از قبيل بيان مصداق روشن است، چرا كه مساله حفظ دين و آئين، و انتخاب رهبر معصوم براى اين هدف، جز از ناحيه خدا ممكن نيست‌ [1]

" پروردگار تو مى‌داند آنچه را سينه‌هاشان پنهان مى‌دارد، و آنچه را كه آشكار مى‌كنند" (وَ رَبُّكَ يَعْلَمُ ما تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما يُعْلِنُونَ‌).

اين احاطه او بر همه چيز دليلى است بر اختيار او نسبت به همه چيز و ضمنا تهديدى است براى مشركان كه گمان نكنند خدا از نيات و توطئه‌هاى آنها آگاه نيست.

نخست مى‌گويد:" او خدايى است كه معبودى جز او نيست" (وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ).

چگونه ممكن است معبودى جز او پيدا شود، در حالى كه خالق منحصر به او است، و همه اختيارات متعلق به او مى‌باشد، آنها كه به بهانه شفاعت و مانند آن دست به دامن بتها مى‌زنند، سخت در اشتباهند.

[1]" اصول كافى" و تفسير" على بن ابراهيم" (طبق نقل تفسير نور الثقلين ج 4 ص 136).