68- و پروردگار تو هر چه را بخواهد مى‌آفريند، و هر چه را بخواهد برمى‌گزيند. آنها (در برابر او) اختيارى ندارند، منزه است خداوند و برتر است از شريك‌هايى كه براى او قائل مى‌شوند.

69- پروردگار تو مى‌داند آنچه را كه سينه‌هاشان پنهان مى‌دارد و آنچه را كه آشكار مى‌كند.

70- او خدايى است كه معبودى جز او نيست، ستايش براى اوست. در اين جهان و در جهان ديگر، حاكميت (نيز) از آن اوست، و همه شما به سوى او باز مى‌گرديد.

تفسير:

آيات مورد بحث، تعقيبى است بر بحثى كه در آيات گذشته، پيرامون مشركان و سؤالاتى كه از آنها در قيامت مى‌شود آمده بود.

به دنبال سؤال از معبودهاى آنها، سؤال ديگرى از عكس العمل آنان در برابر پيامبران مى‌شود، مى‌فرمايد:" روزى را به خاطر بياوريد كه خداوند آنها را ندا مى‌دهد و مى‌گويد: در برابر پيامبران چه پاسخى گفتيد"؟! (وَ يَوْمَ يُنادِيهِمْ فَيَقُولُ ما ذا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِينَ‌).

مسلما آنها براى اين سؤال- همچون سؤال اول- پاسخى ندارند، آيا بگويند دعوت آنها را اجابت كرديم كه اين دروغ است و دروغ در آن صحنه خريدار ندارد؟ يا بگويند تكذيبشان كرديم، به آنها تهمت زديم، ساحرشان ناميديم مجنونشان خوانديم، بر ضد آنها دست به پيكار مسلحانه زديم، و آنها و پيروانشان را به قتل رسانديم؟! چه بگويند؟ هر چه بگويند مايه بدبختى و رسوايى است! جايى كه پيامبران بزرگ الهى در روز قيامت در برابر اين سؤال كه مردم چه پاسخى به دعوت شما گفتند، مى‌گويند: ما در برابر علم تو علمى از خود نداريم، تو علام الغيوبى (مائده- 109) اين كوردلان مشرك چه مى‌توانند در پاسخ اين سؤال بگويند.