نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 144
همراه نموده؟ ممكن است دليلش اين باشد كه" سراج" به معنى چراغ است
كه نور از درون خودش سرچشمه مىگيرد، و اين متناسب با وضع خورشيد است كه طبق
تحقيقات مسلم علمى نورش از خود او است، بر خلاف ماه كه نورش از پرتو خورشيد است، و
لذا آن را با" منير" توصيف كرده، يعنى" روشنى بخش" هر چند
نورش از ديگرى گرفته شده باشد. (در جلد 8 تفسير نمونه ذيل آيه 5 و 6 سوره يونس-
صفحه 226 به بعد- در اين زمينه مشروحا سخن گفتهايم).
***
در آخرين آيه مورد بحث باز به معرفى پروردگار عالم ادامه داده و بخش ديگرى
از نظام هستى را بازگو مىكند مىگويد:" او كسى است كه شب و روز را جانشين
يكديگر قرار داد، براى آنها كه بخواهند متذكر شوند و يا شكرگزارى كنند" (وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً
لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً).
اين نظام بديع كه بر شب و روز حاكم است، و متناوبا جانشين يكديگر مىشوند و
ميليونها سال اين نظم ادامه دارد، نظمى كه اگر نبود زندگى انسان بر اثر شدت نور و
حرارت يا تاريكى و ظلمت به تباهى مىكشيد، براى آنها كه مىخواهند خدا را بشناسند
دليل جالبى است.
مىدانيم پيدايش نظام" شب" و" روز" بر اثر گردش زمين به
دور خويش است، و تغييرات تدريجى و منظم آن كه دائما از يكى كاسته و بر ديگرى
افزوده مىشود بخاطر تمايل محور آن نسبت به مدارش مىباشد كه باعث وجود فصلهاى
چهارگانه است.
اگر كره زمين ما در حركت دورانى تندتر و يا كندتر از امروز مىچرخيد در يك
صورت شبها آن قدر طولانى مىشد كه همه چيز منجمد مىگشت و روزها آن قدر طولانى كه
نور آفتاب همه چيز را مىسوزاند، و در صورت ديگر فاصله
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 144