نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 199
همچنين حلال بودن كنيزان (زنان برده) مشروط بر شرائط متعددى است كه در كتب
فقهى آمده و چنان نيست كه هر كنيزى به صاحب آن حلال باشد، و در واقع در بسيارى از
جهات و شرائط، همان شرائط همسران را دارد.
***
در هشتمين آيه مورد بحث به پنجمين و ششمين صفت برجسته مؤمنان اشاره كرده،
مىگويد:" آنها كسانى هستند كه امانتها و عهد خود را مراعات مىكنند" (وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ).
حفظ و اداى امانت- به معنى وسيع كلمه- و همچنين پايبند بودن به عهد و پيمان در
برابر خالق و خلق از صفات بارز مؤمنان است.
در مفهوم وسيع امانت، امانتهاى خدا و پيامبران الهى و همچنين امانتهاى مردم
جمع است، نعمتهاى مختلف خدا هر يك امانتى از امانات او هستند، آئين حق، كتب
آسمانى، دستور العملهاى پيشوايان راه حق و همچنين اموال و فرزندان و پستها و
مقامها، همه امانتهاى اويند كه مؤمنان در حفظ و اداى حق آنها مىكوشند تا در حياتند
از آن پاسدارى مىكنند و به هنگام ترك دنيا آنها را به نسلهاى برومند آينده خود
مىسپارند، و چنين نسلى را براى پاسدارى آن تربيت مىكنند.
دليل بر عموميت مفهوم امانت در اينجا علاوه بر گستردگى و اطلاق لفظ، روايات
متعددى است كه در تفسير امانت وارد شده، گاهى امانت به معنى" امامت امامان
معصوم" كه هر امام آن را به امام بعد از خود مىسپارد تفسير شده [1] و گاه به مطلق
ولايت و حكومت.
جالب اينكه" زراره" كه از شاگردان بزرگ امام باقر ع و امام صادق ع
است چنين مىگويد:" منظور از جمله" أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها" (آيه 58 سوره نساء) اين است كه ولايت و حكومت را به
اهلش واگذاريد"! [2]