گمشده‌اى كه موسى مامور يافتن آن بود در سرنوشتش بسيار اثر داشت و فصل تازه‌اى در زندگانى او مى‌گشود.

آرى او به دنبال مرد عالم و دانشمندى مى‌گشت كه مى‌توانست حجابها و پرده‌هايى را از جلو چشم موسى كنار زند، حقايق تازه‌اى را به او نشان دهد، و درهاى علوم و دانشهايى را به رويش بگشايد.

و به زودى خواهيم ديد كه او براى پيدا كردن محل اين عالم بزرگ نشانه‌اى در دست داشت و به دنبال آن نشانه در حركت بود.

" اما عجب اينكه ماهى راه خود را در دريا پيش گرفت و روان شد" (فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَباً) [1] در اينكه آيا اين ماهى كه ظاهرا به عنوان غذا تهيه كرده بودند ماهى بريان يا نمك‌زده يا ماهى تازه بوده كه معجزه‌آسا زنده شد و در آب پريد و حركت كرد، در ميان مفسران گفتگو بسيار است.

در پاره‌اى از كتب تفاسير نيز سخن از وجود چشمه آب حيات در آن منطقه و پاشيده شدن مقدارى از آن بر ماهى، و جان گرفتن ماهى، به ميان آمده، ولى اين احتمال نيز وجود دارد كه ماهى هنوز كاملا نمرده بود زيرا هستند ماهيهايى كه بعد از خارج شدن از آب مدت قابل ملاحظه‌اى به صورت نيمه جان باقى ميمانند و اگر در اين مدت در آب بيفتند حيات عادى خود را از سر مى‌گيرند.

[1]" سرب" (بر وزن جرب) به گونه‌اى كه" راغب" در" مفردات" گويد به معنى راه رفتن در سراشيبى است و" سرب" (بر وزن حرب) به معنى راه سراشيبى است.