و اين دو خليج در قسمت جنوبى به هم مى‌پيوندند، و به درياى احمر متصل ميشوند.

2- منظور محل پيوند اقيانوس" هند" با درياى" احمر" است كه در بغاز" باب المندب" به هم مى‌پيوندند.

3- محل پيوستگى درياى" مديترانه" (كه نام ديگرش درياى روم و بحر ابيض است) با اقيانوس" اطلس" يعنى همان محل تنگه" جبل الطارق" كه نزديك شهر" طنجه" است.

ولى تفسير سوم بسيار بعيد به نظر مى‌رسد، زيرا فاصله ميان زندگى موسى با جبل الطارق آن قدر زياد است كه از طريق عادى آن زمان رفتن موسى به آنجا شايد ماهها طول مى‌كشيد.

احتمال دوم هر چند فاصله كمترى را دربرمى‌گيرد ولى آنهم در حد خود زياد است زيرا از شام تا جنوب يمن فاصله نسبتا زيادى وجود دارد.

اما احتمال اول كه نزديكتر فاصله را به محل زندگى موسى دارد (از شام تا خليج عقبه راه زيادى نيست) از همه تفاسير نزديكتر به نظر مى‌رسد، چرا كه از آيات فوق نيز اجمالا استفاده مى‌شود موسى راه زيادى را طى نكرده هر چند آماده بود براى رسيدن به اين مقصود به همه جا سفر كند (دقت كنيد).

در بعضى از روايات نيز اشاره‌اى به اين معنى ديده مى‌شود.

كلمه" حقب" به معنى مدت طولانى است كه بعضى آن را به" هشتاد سال" تفسير كرده‌اند و منظور موسى از ذكر اين كلمه اين بوده است كه من دست از تلاش و كوشش خود براى پيدا كردن گم شده‌ام برنخواهم داشت، هر چند سالها به اين سير خود ادامه دهم.

از مجموع آنچه در بالا گفته شد آشكارا پيدا است كه موسى به سراغ گمشده مهمى مى‌رفت و دربدر دنبال آن مى‌گشت، عزم خود را جزم و تصميم خويش را راسخ كرده بود كه تا مقصود خود را پيدا نكند از پاى ننشيند.

تفسير نمونه ؛ ج‌12 ؛ ص482