اما بايد توجه داشت كه خوابهايى در جهان طبيعت وجود دارد كه مصرف غذاى بدن در آنها بسيار ناچيز است مانند زمستانخوابى.

زمستانخوابى:

بسيارى از جانداران هستند كه در سرتاسر زمستان در خواب فرو مى‌روند و باصطلاح علمى" زمستان خوابى" دارند.

در اين نوع خوابها فعاليتهاى حياتى تقريبا متوقف مى‌گردد، و تنها شعله بسيار ضعيفى از آن روشن است،" قلب" تقريبا از ضربان مى‌افتد و يا به تعبير صحيحتر ضربان آن بقدرى خفيف مى‌شود كه ابدا قابل احساس نيست.

در اين گونه موارد، بدن را مى‌توان به كوره‌هاى عظيم تشبيه كرد كه به هنگام خاموش كردن آنها" شمعكى" از آن در حال اشتعال است، واضح است كه مقدار خوراكى را كه آن كوره در يك روز از مواد نفتى (مثلا) مى‌طلبد تا شعله‌هاى عظيم خود را به آسمان بفرستد ممكن است خوراك دهها يا صدها سال آن در حال اشتعال شمعك بسيار كوچك باشد (البته اين بستگى به شعله‌هاى عظيم حال بيدارى كوره، و حال شمعك آن دارد).

دانشمندان در مورد زمستانخوابى بعضى از جانداران چنين مى‌گويند:

" اگر وزغى را كه در حال زمستانخوابى است از جايش بيرون آوريم، به نظر مرده مى‌رسد، در ششهاى او هوا نيست، ضربان قلبش چنان ضعيف است كه نمى‌توان به آن پى برد، در ميان حيوانات خونسرد كه زمستانخوابى دارند بسيارى از پروانه‌ها و حشرات و حلزونهاى خاكى و خزندگان را مى‌توان نام برد. بعضى از پستانداران (خونگرم) نيز زمستانخوابى دارند، در دوران زمستانخوابى، فعاليتهاى حياتى بسيار كند مى‌شود، و چربى ذخيره بدن آنها به تدريج مصرف مى‌گردد" [1]

[1] اقتباس از كتاب فرهنگنامه (دائرة المعارف جديد فارسى) ماده" زمستانخوابى"