ولى اين تفسير، ضعيف به نظر مى‌رسد، چرا كه نافله در اصل، به معنى مصطلح امروز يعنى" نماز مستحبّ" نبوده، بلكه به معنى زياده و اضافه است، و مى‌دانيم كه نماز شب هر گاه بر پيامبر ص واجب بوده باشد اضافه بر فرائض يوميه است.

به هر حال در پايان آيه نتيجه اين برنامه الهى روحانى و صفابخش را چنين بيان مى‌كند:" باشد كه در پرتو اين عمل، خداوند تو را به" مقام محمود" مبعوث كند" (عَسى‌ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً).

بدون شك" مقام محمود" مقام بسيار برجسته‌اى است كه ستايش برانگيز است (چرا كه محمود از ماده حمد به معنى ستايش مى‌باشد).

و از آنجا كه اين كلمه به طور مطلق آمده است، شايد اشاره به اين باشد كه ستايش همگان را از اولين و آخرين متوجه تو مى‌كند.

روايات اسلامى، اعم از روايات اهل بيت ع و رواياتى كه از طرق برادران اهل تسنن نقل شده است مقام محمود را به عنوان مقام شفاعت كبرى تفسير كرده است، چرا كه پيامبر ص بزرگترين شفيعان در عالم ديگر است و آنها كه شايسته شفاعت باشند، مشمول اين شفاعت بزرگ خواهند شد.

[1]" مدخل" و" مخرج" در اينجا به معنى" ادخال" و" اخراج" است، و معنى مصدرى را ميرساند.