الغريق يتشبث بكل حشيش:" آدم غريق به هر خار و خاشاك براى نجات خود چنگ مى‌زند" آنها نيز چنين تشبثاتى داشته‌اند.

زمان نزول قرآن و محيط جاهليت عرب كه سهل است حتى امروز با آن همه پيشرفتى كه در زمينه‌هاى مختلف تمدن بشرى حاصل شده است، و اين همه تاليفات كه انعكاسى نيرومند از افكار انسانها در جوامع بشرى است، و اينهمه قوانين و نظاماتى كه به وجود آمده، برترى تعليمات قرآن بر آنها به هنگام مقايسه كاملا آشكار است.

حتى به گفته سيد قطب در تفسير" فى ظلال" جمعى از ماديون در روسيه شوروى هنگامى كه مى‌خواستند در كنگره مستشرقين كه در سال 1954 ميلادى تشكيل شد بر قرآن خرده بگيرند، چنين مى‌گفتند كه اين كتاب نمى‌تواند تراوش مغز يك انسان- محمد- بوده باشد، بلكه بايد نتيجه تلاش و كوشش جمعيت بزرگى باشد! حتى نمى‌توان باور كرد كه همه آن در جزيرة العرب نوشته شده باشد، بلكه بطور قطع قسمتهايى از آن در خارج جزيرة العرب نوشته شده است!! [1] آنها از يك سو چون طبق منطقشان دائر به انكار وجود خدا و مساله وحى براى همه چيز تفسير مادى جستجو مى‌كردند، و از سوى ديگر نمى‌توانستند قرآن را زائيده مغز انسانى در جزيره عرب بدانند ناچار به تفسير مضحكى دست زدند و آن را به جمعيت كثيرى از داخل و خارج عربستان پيوند دادند همان چيزى كه تاريخ به كلى آن را انكار مى‌كند! به هر حال از اين آيه به خوبى استفاده مى‌شود كه اعجاز قرآن تنها در جنبه محتواى آن نيست بلكه الفاظ قرآن نيز در سر حد اعجاز است، و كشش و جاذبه و شيرينى و هماهنگى خاصى كه در الفاظ جمله بنديها وجود دارد ما فوق قدرت انسانها

[1] تفسير فى ظلال جلد 5 صفحه 282.