از اين گذشته وضع خاص كوه‌ها مقاومت پوسته زمين را در مقابل جاذبه ماه (جزر و مد) زياد مى‌كند و اثر آن را به حد اقل مى‌رساند.

از سوى سوم از قدرت طوفانهاى شديد و حركت دائمى بادها بر پوسته زمين مى‌كاهد چرا كه اگر كوه‌ها نبودند سطح هموار زمين دائما در معرض تندبادها قرار داشت و آرامشى متصور نبود.

و از آنجا كه كوه‌ها يكى از مخازن اصلى آبها (چه به صورت برف و يخ و چه به صورت آبهاى درونى) مى‌باشند بلافاصله بعد از آن، نعمت وجود نهرها را بيان كرده، مى‌گويد" و براى شما نهرهايى قرار داديم" (وَ أَنْهاراً).

و از آنجا كه وجود كوه‌ها ممكن است اين توهم را به وجود آورد كه بخشهاى زمين را از يكديگر جدا مى‌كند، و راهها را مى‌بندد، چنين اضافه مى‌كند" و براى شما راهها قرار داد تا هدايت شويد" (وَ سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ‌) [1] اين مساله قابل توجه است كه در ميان بزرگترين سلسله جبال دنيا غالبا بريدگيهايى وجود دارد كه انسان مى‌تواند راه خود را از ميان آنها پيدا كند، و كمتر اتفاق مى‌افتد كه اين كوه‌ها به كلى بخشهاى زمين را از هم جدا كنند.

" و علاماتى قرار داد" (وَ عَلاماتٍ‌).

اين علامتها انواع زيادى دارد: شكل كوه‌ها و دره‌ها و بريدگيهاى آنها،

[1] به هر حال آيه فوق يكى از معجزات علمى قرآن مجيد است كه حد اقل در آن روز براى انسانها كشف نشده بود، شرح بيشتر در اين زمينه را در بخش معجزات علمى قرآن در كتاب ما" قرآن و آخرين پيامبر" بخوانيد.