آيه فوق در آخرين جمله خود به آنها پاسخ مى‌گويد كه" براى هر زمانى حكم و قانونى مقرر شده" (تا بشريت به مرحله بلوغ نهايى برسد و آخرين فرمان صادر شود) (لِكُلِّ أَجَلٍ كِتابٌ‌).

بنا بر اين جاى تعجب نيست كه يك روز تورات را نازل كند، و روز ديگر انجيل را، و سپس قرآن را، چرا كه بشريت در زندگى متحول و متكامل خود، نياز به برنامه‌هاى متفاوت و گوناگونى دارد.

اين احتمال نيز وجود دارد كه جمله‌ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتابٌ‌ پاسخى بوده باشد به ايراد كسانى كه مى‌گفتند: اگر پيامبر راست مى‌گويد چرا مجازات و عذاب الهى، مخالفانش را از پاى در نمى‌آورد، قرآن به آنها پاسخ مى‌دهد كه هر چيزى زمانى دارد و بى‌حساب و كتاب نيست، زمان مجازات نيز به موقع فرا مى‌رسد. [1]

[1] البته مطابق اين معنى بايد- همانگونه كه بعضى از مفسران گفته‌اند- قائل به تقديم و تاخير در جمله فوق شد و گفت در تقدير" لكل كتاب اجل" بوده است (دقت كنيد).