است، هم گروهى از يهود، و هم مشركان، هر سه طايفه معتقد بودند كه خداوند فرزندى براى خود انتخاب كرده است.

در آيه 30 سوره توبه مى‌خوانيم: وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‌ الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ يُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ‌:" يهود گفتند:" عزير" پسر خدا است، و نصارى گفتند: مسيح فرزند خدا است، اين سخنى است كه با زبان خود مى‌گويند كه همانند گفتار كافران پيشين است، خدا آنها را بكشد، چگونه دروغ مى‌گويند"؟! در آيه 68 يونس نيز در باره مشركان مى‌خوانيم: قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ هُوَ الْغَنِيُ‌:" گفتند خداوند براى خود فرزندى انتخاب كرده است منزه است او، از همه چيز بى‌نياز است" در آيات بسيار ديگرى از قرآن نيز اين نسبت ناروا از آنها نقل شده است.

نخستين آيه مورد بحث براى كوبيدن اين خرافه چنين مى‌گويد:" آنها گفتند خداوند فرزندى براى خود انتخاب كرده است، پاك و منزه است او از اين نسبتهاى ناروا" (وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ‌).

خدا چه نيازى دارد كه فرزندى براى خود برگزيند؟ آيا نيازمند است؟

محدود است؟ احتياج به كمك دارد؟ احتياج به بقاء نسل دارد؟" براى او است آنچه در آسمانها و زمين است" (بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌).

" و همگان در برابر او خاضعند" (كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ‌).

و حتى بدون نقشه قبلى و بدون احتياج به وجود ماده، همه آنها را ابداع فرموده است.