دعوت مردم نادان و لجوج با چه مشكلات بزرگى روبرو بودند، گاه معجزات اقتراحى از آنها مى‌طلبيدند و گاه قدم را فراتر نهاده مشاهده خدا را با چشم ظاهر تقاضا مى‌كردند و قاطعانه مى‌گفتند تا چنين درخواستى انجام نگيرد ايمان آوردن محال است! و هنگامى كه با عكس العمل شديدى از ناحيه پروردگار روبرو مى‌شدند باز هم مشكل تازه‌اى پيش مى‌آمد، كه اگر لطف خدا نبود، مقاومت در برابر اين بهانه‌جوئيها امكان نداشت.

ضمنا اين آيه از آياتى است كه دلالت بر امكان" رجعت" و باز گشت به زندگى در اين دنيا، دارد، چرا كه وقوع آن در يك مورد دليل بر امكان آن در ساير موارد است.

بعضى از مفسران اهل تسنن از آنجا كه مايل بوده‌اند" رجعت و بازگشت به زندگى" را نپذيرند براى آيه فوق توجيهى ذكر كرده‌اند و گفته‌اند منظور اين است كه" بعد از مردن گروهى از شما در حادثه صاعقه، خداوند فرزندان و نسلهاى فراوان به شما داد تا دودمانتان منقرض نشود"! [1] ولى ناگفته پيدا است كه اين تفسير كاملا بر خلاف ظاهر آيه فوق است، زيرا ظاهر جمله‌ ثُمَّ بَعَثْناكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ‌:" شما را بعد از مرگتان برانگيختيم" به هيچ وجه با اين معنى سازگار نيست. [2]

[1] تفسير المنار جلد 1 صفحه 322.

[2] بعضى از مفسران- چنان كه" آلوسى" در" روح المعانى" نقل كرده-" موت" را در اينجا به معنى بيهوشى گرفته‌اند، و مى‌گويند بنى اسرائيل از مشاهده آن صاعقه عظيم همگى بيهوش شدند، سپس به فرمان خدا به هوش آمدند، بعضى ديگر در توجيه‌گرى پا را از اين فراتر نهاده و" موت" را به معنى جهل، و" بعث" را به سنن" تعليم" دانسته‌اند!، ولى دقت در تعبيرات اين آيه و آيات مشابه آن در سوره اعراف به خوبى نشان مى‌دهد كه اينگونه توجيهات زيبنده يك مفسر حقيقت طلب نيست.