يونانى و سريانى پيش از ظهور پيامبر اسلام بر پوست نوشته شده بود.

در هر دو كتاب لفظ" فارقليطا" را به معنى، احمد و محمد، ترجمه نموده بودند سپس استاد اضافه كرد: علماء نصارا قبل از ظهور او اختلافى نداشتند كه" فارقليطا" به معنى" احمد و محمد" است، ولى بعد از ظهور محمد ص براى بقاى رياست خود و استفاده مادى، آن را تاويل كردند و معنى ديگر براى آن اختراع نمودند و آن معنى قطعا منظور صاحب انجيل نبوده است.

سؤال كردم در باره دين نصارا چه مى‌گويى؟ گفت با آمدن دين اسلام منسوخ است، اين لفظ را سه بار تكرار نمود پس گفتم:

در اين زمان طريقه نجات و صراط مستقيم ... كدام است؟ گفت: منحصر است در متابعت محمد (ص).

گفتم: آيا تابعان او از اهل نجاتند؟ گفت: اى و اللَّه (سه بار تكرار كرد) ... سپس استاد گريه كرد و منهم بسيار گريستم گفت: اگر آخرت و نجات ميخواهى البته بايد دين حق را قبول نمايى ... و من هميشه تو را دعا مى‌كنم، به شرط اينكه در روز قيامت شاهد باشى كه در باطن مسلمان و از تابعان حضرت محمد (ص) هستم، ... هيچ شكى نيست كه امروز بر روى زمين دين اسلام دين خداست ..."!! [1] چنان كه ملاحظه مى‌كنيد طبق اين سند علماى اهل كتاب پس از ظهور پيامبر اسلام ص به خاطر منافع شخصى خود، نام و نشانه‌هاى او را طور ديگرى تفسير و توجيه كردند.

[1]- اقتباس با كمى اختصار از" هدايت دوم" مقدمه كتاب" انيس الاعلام".