نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 122
اما چه آبى؟ حياتبخش، و زندگى آفرين، و مايه همه آباديها و شالوده همه نعمتهاى
مادى.
جمله و أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بار ديگر اين حقيقت را تاكيد مىكند كه منظور از"
سماء" در اينجا همان جو زمين است، زيرا مىدانيم باران از ابرها و ابرها از
تراكم بخارهايى كه در جو زمين پراكندهاند به وجود مىآيند.
" امام سجاد على بن الحسين" ع در تفسير اين آيه راجع به نزول باران
از آسمان بيان جالبى فرموده كه ذيلا مىخوانيد:
" خداوند باران را از آسمان نازل مىكند تا به تمام قلههاى كوهها،
تپهها و گودالها و خلاصه تمام نقاط مرتفع و هموار برسد (و همگى بدون استثناء
سيراب گردند) و آن را دانه دانه و نرم و پى در پى- گاهى به صورت دانههاى درشت و
گاهى قطرههاى كوچكتر- قرار داد، تا كاملا در زمين فرو رود، و سيراب گردد، و آن را
به صورت سيلابى نفرستاد تا زمينها و درختان و مزارع و ميوههاى شما را بشويد و
ويران كند" [1] قرآن
سپس به انواع ميوههايى كه از بركت باران و روزيهايى كه نصيب انسانها مىشود اشاره
كرده چنين مىگويد:" خداوند بوسيله باران، ميوههايى را به عنوان روزى شما از
زمين خارج ساخت" (فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ
الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ).
اين برنامه الهى كه از يك سو، رحمت وسيع و گسترده خدا را بر همه بندگان مشخص
مىكند و از سوى ديگر بيانگر قدرت او است كه چگونه از آب بىرنگ صد هزاران رنگ از
ميوهها و دانههاى غذايى با خواص متفاوت براى انسانها،
[1] عبارت حديث طبق آنچه در تفسير نور
الثقلين (ج اول ص 41) آمده چنين است:
ينزله من اعلى ليبلغ قلل جبالكم و تلالكم و هضابكم و اوهادكم ثم فرقه رذاذا و
وابلا و هطلا لتنشفه ارضوكم، و لم يجعل ذلك المطر نازلا عليكم قطعة واحدة فيفسد
ارضيكم و اشجاركم و زروعكم و ثماركم.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 122