نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 119
فكر كردهايد كه اگر جاذبه زمين نبود در يك چشم بر هم زدن همه ما و همه
خانههاى وسائل زندگيمان بر اثر حركت دورانى زمين به فضا پرتاب و در فضا سرگردان
مىشد؟! تعبير به" فراش" (بستر استراحت) چه تعبير زيبايى است، فراش، نه
تنها مفهوم آرامش و آسودگى خاطر و استراحت را در بر دارد بلكه گرم و نرم بودن و در
حد اعتدال قرار داشتن نيز در مفهوم آن افتاده است.
جالب اينكه: چهارمين پيشواى شيعيان جهان امام سجاد على بن الحسين ع در بيان
شيوايش اين حقيقت را در تفسير همين آيه تشريح فرموده است.
جعلها ملائمة لطباعكم، موافقة لاجسامكم، و لم يجعلها شديدة الحمى و الحرارة
فتحرقكم و لا شديدة البرد فتجمدكم، و لا شديدة طيب الريح فتصدع هاماتكم، و لا
شديدة النتن فتعطبكم، و لا شديدة اللين كالماء فتغرقكم و لا شديدة الصلابه فتمتنع
عليكم فى دوركم و ابنيتكم و قبور موتاكم ...:
فلذلك جعل الارض فراشا لكم!
" خداوند زمين را مناسب طبع شما قرار داد و موافق جسم شما، آن را گرم و
سوزان نساخت تا از حرارتش بسوزيد، و زياد سرد نيافريد تا منجمد شويد، آن را آن قدر
معطر و زننده قرار نداد تا بوى تند آن به مغز شما آسيب رساند و آن را بدبو نيافريد
تا مايه هلاكت شما گردد، آن را همچون آب قرار نداد كه در آن غرق شويد و نيز چنان
سفت و محكم نيافريد تا بتوانيد در آن خانه و مسكن بسازيد و مردگان را (كه وجودشان
در سطح زمين مايه هزار گونه ناراحتى است) در آن دفن كنيد، آرى خداوند اين گونه
زمين را بستر استراحت شما قرار داد" [1] سپس به نعمت آسمان مىپردازد و مىگويد:" آسمان را
همچون سقفى بر بالاى سر شما قرار داد" (وَ السَّماءَ بِناءً).