نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 107
باره حيوانات نگوييم،
و نگوييم كه حيوانات هم مانند انسان حشرى دارند؟ مگر جز اين است كه خداى سبحان،
ملاك خوبى حشر و سعادت اخروى انسان را، اين دانسته كه اعمالش با عدالت و تقوا
منطبق باشد، و ملاك بدى آن را اين دانسته، كه اعمالش با ظلم و فجور تطبيق كند؟ و
مگر نفرموده:(أَمْ نَجْعَلُ
الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ
نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ)[1] از اين بالاتر مگر نبودن حشر را مستلزم اين
ندانسته است كه تمامى آسمانها و زمين و آنچه كه در آن دو است بازيچه و گزاف شود و
مگر در آيه پيش از آن نفرموده:
(وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلًا ذلِكَ ظَنُّ
الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ)[2] پس چرا حيوانات
مانند انسان حشرى نداشته باشند؟. آيا به راستى حيوانات هم قيامتى دارند؟ و آيا در
پيشگاه خداى سبحان، محشور مىشوند به همان نحوى كه انسان محشور مىشود؟ و آيا اگر
محشور مىشوند، حشر آنها هم مانند حشر انسان است؟ اعمال آنها هم به حساب درآمده و
در ميزانى سنجيده شده آن گاه بر حسب تكاليفى كه در دنيا داشتند با دخول در بهشت
پاداش يا با ورود در آتش كيفر مىبينند؟ و آيا آنها نيز براى خود انبيايى دارند، و
در دنيا تكاليفشان به وسيله بعثت انبيايى به گوششان مىرسد؟ و اگر چنين است آيا
انبياى آنها از جنس خود آنها است، و يا از جنس بشر است؟
اينها همه
سؤالاتى است كه در اين بحث به ذهن خواننده مىرسد، و جواب يك يك آنها از آيات
قرآنى استفاده مىشود:
[پاسخ به
چند سؤال در مورد حشر حيوانات غير انسانى و حشر امثال آسمانها و زمين و آفتاب و
ماه و ...]
1- آيا
حيوانات غير انسانى هم نظير انسان حشر دارند يا نه؟
آيه(ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ)[3] متكفل جواب
از اين سؤال است، هم چنان كه آيه(وَ إِذَا الْوُحُوشُ
حُشِرَتْ)[4] قريب به آن
مضمون را افاده مىكند، بلكه از آيات بسيار ديگرى استفاده مىشود كه نه تنها انسان
و حيوانات محشور مىشوند، بلكه آسمانها و زمين و آفتاب و ماه و ستارگان و جن و
سنگها و بتها و ساير شركائى كه مردم آنها را پرستش مىكنند و حتى طلا و نقرهاى
كه اندوخته شده و در راه خدا انفاق نگرديده همه محشور خواهند شد، و با آن طلا و
نقره
[1] آيا ما كسانى را كه ايمان آورده و عمل صالح كردهاند، همانند
كسانى كه در زمين افساد مىكنند قرار مىدهيم؟ و يا پرهيزكاران و تبهكاران را به
يك چوب مىرانيم. سوره ص آيه 28
[2] و ما آسمان و زمين را و آنچه را كه در بين آن دو است به باطل
نيافريديم، اين خيالى است كه كفار پيش خود كردند، پس واى بر كسانى كه كفر ورزيدند
از آتش( جهنم). سوره ص آيه 27
[3] سپس همه آن حيوانات به سوى پروردگار خود محشور مىشوند. سوره
انعام آيه 28
[4] و به ياد آر آن روزى را كه وحوش محشور مىشوند. سوره كورت
آيه 5
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 107