نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 356
[دستور وضو ساختن]
(فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ) كلمه
غسل به فتح غين به معناى عبور دادن آب بر جسم است، و غالبا به منظور تنظيف و
پاك كردن چرك و كثافت از آن جسم صورت مىگيرد، و كلمه وجه به معناى
روى و ظاهر سمت مقابل هر چيز است، ليكن در غالب موارد در چهره و صورت آدمى و يا به
عبارتى سمت جلو سر انسان استعمال مىشود، آن سمتى كه چشم و بينى و دهان در آن سمت
است و حد آن همان مقدارى است كه هنگام گفتگو پيدا است اين معناى لغوى وجه است ولى
ائمه اهل بيت (ع) آن را در تفسير آيه مورد بحث به حد معينى از سمت جلو سر تفسير
كردهاند، و آن عبارت است از طرف طول بين ابتداى موى سر به پائين تا آخر چانه، و
از طرف عرض آن مقدار از صورت كه ميان دو انگشت شست و ميانى و يا شست و ابهام قرار
گيرد، البته در اين ميان اندازهگذاريهاى ديگرى براى كلمه وجه شده، كه
مفسرين و فقها آن را نقل كردهاند.
كلمه:
ايدى جمع كلمه يد است، كه نام عضو خاصى از انسان است كه با آن
مىگيرد و مىدهد و مىزند و كارهايى ديگر مىكند، و آن عضو كه نامش به فارسى دست
است از شانه شروع شده تا نوك انگشتان ادامه مىيابد، و چون عنايت در اعضاى بدن به
مقدار اهميت مقاصدى است كه آدمى از هر عضوى از اعضاى خود دارد، و مثلا غرض و مقصدش
از دست دادن و گرفتن است، بدين جهت از همين عضو كه گفتيم حدش از كجا تا به كجا است
به خاطر اينكه نيمه قسمت پائين آن يعنى از مرفق تا سر انگشتانش بيشتر و يا بگو
مثلا 90 مقاصدش را انجام مىدهد، لذا كلمه يد دست را بيشتر در همين قسمت
به كار مىزند، و باز به خاطر اينكه از آن 90 درصد باز 90 درصد از مقاصدش را به
وسيله قسمت پائينتر يعنى از مچ دست تا سر انگشتان انجام مىدهد، اين كلمه را
بيشتر در همين قسمت به كار مىبرد، بنا بر اين كلمه دست سه معنا دارد،
1- از نوك انگشتان تا مچ 2- از نوك انگشتان تا مرفق 3- از نوك انگشتان تا شانه.
و اين اشتراك
در معنا باعث شده كه خداى تعالى در كلام خود قرينهاى بياورد تا يكى از اين سه
معنا را در بين معانى مشخص كند، و آن قرينه كلمه(إِلَى
الْمَرافِقِ) است، تا بفهماند منظور از شستن دستها در هنگام وضو، شستن از نوك انگشتان
تا مرفق است نه تا مچ دست و نه تا شانه، چيزى كه هست از آنجا كه ممكن بوده كسى از
عبارت دستها را بشوئيد تا مرفق خيال كند كه منظور از شانه تا مرفق است
سنت اين جمله را تفسير كرد به اينكه منظور از آن قسمتى از دست هست كه كف در آن
قرار دارد.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 356