[رواياتى در مورد مراد از حليت طعام اهل كتاب در ذيل جمله و طعامهم حل لكم ]

و در تفسير عياشى از هشام بن سالم از ابى عبد اللَّه امام صادق (ع) روايت آورده كه در تفسير آيه شريفه: و طعامهم حل لكم فرموده: منظور از اين طعام عدس و حبوبات و امثال آن است، و ضمير هم به اهل كتاب بر مى‌گردد.[1] مؤلف: مرحوم شيخ طوسى نيز در تهذيب، اين روايت را از آن جناب نقل كرده، و به نقل تهذيب عبارت چنين آمده: عدس و نخود و غير ذلك‌[2] و در كافى و تهذيب در چند روايت از عمار بن مروان و سماعه از امام صادق (ع) سؤالهايى در باره طعام اهل كتاب و آنچه از آن حلال است آمده، كه در پاسخ همه آنها كلمه حبوب آمده است.[3] و در كافى به سند خود از ابن مسكان از قتيبه أعشى روايت آورده كه گفت: مردى از امام صادق (ع) سؤالى كرد، و من نزد آن جناب بودم، او پرسيد: گله گوسفند را به دست مردى يهودى و نصرانى مى‌دهند تا بچرا ببرد، و احيانا يكى از گوسفندها دچار حادثه مى‌شود، و چوپان سر آن را مى‌برد، آيا از گوشت ذبيحه او مى‌توان خورد؟ امام صادق (ع) فرمود: نه بهاى آن را داخل اموال خودت كن، و نه از گوشت آن بخور، براى اينكه تنها سبب حليت گوشت حيوانات بردن نام خدا است، كه در اين باره جز به مؤمنين نمى‌توان اعتماد كرد، مرد سائل عرضه داشت: آخر خداى تعالى فرموده:(الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حِلٌّ لَكُمْ) و به حكم اين آيه طعام اهل كتاب بر ما حلال است قهرا ذبيحه آنان نيز بايد بر ما حلال باشد؟ حضرت فرمود: پدرم همواره مى‌فرمود: منظور از طعام اهل كتاب حبوبات و امثال آن است، (و شامل گوشت و امثال آن نمى‌شود)[4].

مؤلف: مرحوم شيخ در تهذيب‌[5] و عياشى‌[6] در تفسير خود اين روايت را از قتيبه اعشى از آن حضرت روايت كرده‌اند.

و اين احاديث- بطورى كه ملاحظه مى‌كنيد- طعامى كه در آيه شريفه از طعامهاى اهل كتاب حلال شده تفسير كرده به حبوب و اشباه آن، و اين همان است كه لفظ طعام در صورتى‌

[1] تفسير عياشى ج 1 ص 296 ح 37.

[2] تهذيب الاحكام ج 9 ص 88 ح 373.

[3] فروع كافى ج 6 ص 263 ح 1 و 2 و تهذيب الاحكام ج 9 ص 89- 88.

[4] فروع كافى ج 6 ص 230 ح 10

[5] تهذيب الاحكام ج 9 ص 64 ح 5.

[6] تفسير عياشى ج 1 ص 295 ح 36.