مى‌گويى مررت بزيد الكريم عبور كردم به زيد كريم و منظورت معرفى زيد كريم باشد و يعنى بخواهى به طرف بفهمانى كه منظور من زيد غير كريم نيست، بايد كلمه كريم را به خاطر اينكه صفت زيد مجرور است، مجرور كنى و آن را به صداى زير بخوانى و اما اگر منظورت ستايش زيد باشد به اينكه مردى كريم است، دو جور مى‌توانى بخوانى، يكى به صداى بالا و بگويى: مررت بزيد الكريم : كانه خواسته‌اى بگويى همين كه نام زيد را آوردم به ياد كرامت او افتادم و ديگر به صداى پيش و بگويى: مررت بزيد الكريم كه در اين صورت كلمه: الكريم خبر است براى مبتدايى كه حذف شده و تقدير كلام مررت بزيد هو الكريم است.

و اما كسايى گفته: موضع كلمه مقيمين مجرور است و عطف است بر كلمه ما در جمله: (بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ‌) يعنى و بالمقيمين الصلاة و معناى آيه اين است كه راسخين در علم و مؤمنين بدانچه بر تو و بر انبياى قبل از تو نازل شده و به نمازگزاران ايمان مى‌آورند و چون هر جا عامل جر از كلمه‌اى ساقط شود آن كلمه به صداى بالا خوانده مى‌شود، پس كلمه مورد بحث منصوب به نزع خافض است.

قومى ديگر گفته‌اند: اين كلمه عطف است بر ها و ميم در كلمه منهم و معناى آيه چنين است كه ليكن راسخون در علم از اهل كتاب و از نمازگزاران چنين و چنان مى‌كنند .

بعضى ديگر گفته‌اند: عطف است بر كاف در كلمه: من قبلك و معناى آيه اين است كه راسخون در علم به آنچه قبل از تو و قبل از نمازگزاران نازل شده ايمان مى‌آورند .

بعضى ديگر گفته‌اند: اين كلمه عطف است بر كاف در كلمه اليك و يا كاف در كلمه: قبلك ، ولى اين چند وجه اخير از نظر علماى بصرى جائز نيست، چون آنها جائز نمى‌دانند كه اسم ظاهر بر ضمير مجرور عطف شود مگر آنكه حرف جرى كه بر سر ضمير آمده دوباره بر سر اسم ظاهر بيايد و در آيه بايد فرموده باشد: / بما انزل اليك و بالمقيمين و يا من قبلك و من قبل المقيمين و يا اليك و الى المقيمين و چون در آيه چنين نشده اين وجوه نادرست است.

آن گاه صاحب مجمع گفته است: و اما آن روايتى كه از عايشه نقل شده و رواياتى ديگر كه از نظر خواننده مى‌گذرد قابل اعتنا نيست، اينك آن روايت: عروه مى‌گويد: از عايشه از جمله: و المقيمين الصلاة و نيز از كلمه و الصابئين و از كلمه ان هذان پرسيدم كه چرا مقيمين و صابئين با ياء و چرا ان هذان به رفع خوانده شده، با اينكه كلمه إن مخفف‌