نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 4 صفحه : 214
و جسم در دنيا و روح به تنهايى در زندگى برزخ كه
بحث در اين باره در ذيل آيه:(وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي
سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ ...)[1] گذشت.
[مراد از
نفس واحده و زوج او كه انسان از آن آفريده شده است]
و از ظاهر
سياق بر مىآيد كه مراد از(نَفْسٍ واحِدَةٍ) آدم ع و
مراد از زوجها حوا باشد كه پدر و مادر نسل انسان است كه ما نيز از آن
نسل مىباشيم و بطورى كه از ظاهر قرآن كريم بر مىآيد همه افراد نوع انسان به اين
دو تن منتهى مىشوند هم چنان كه از آيات زير همين معنا بر مىآيد كه:(خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ، ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها)[2].
و اما
احتمالى كه بعضى از مفسرين در معناى نفس واحده و زوجها
دادهاند، ذيلا از نظر خوانندگان مىگذرد كه البته به هيچ وجه درست نيست، آنان
گفتهاند كه: مراد از نفس واحدة و زوج او در آيه شريفه
مطلق ذكور و اناث نسل بشر است كه كل بشر از مجموع پدر و مادر متولد مىشود، در
نتيجه معناى آيه چنين مىشود كه مثلا آيه فرموده است كه هر يك نفر از شما نوع بشر،
از يك پدر و مادر و يا به عبارت ديگر: از دو فرد بشر خلق شدهايد، بدون اينكه در
اين معنا فرقى ميان شما باشد، بنا به گفته اين مفسر آيه شريفه همان را مىخواهد افاده
كند كه آيه:(يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ
أُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ
عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ)[5] آن را افاده
مىكند، و مىفرمايد: هان اى مردم ما شما را از يك نر و يك ماده آفريديم، و شما را
تيره تيره و قبيله قبيله نموديم تا يكديگر را بشناسيد، و از ميان همه شما، آنكه با
تقواتر است نزد خدا، گرامىتر است، و خلاصه مفادش اين است كه شما افراد بشر، از
اين جهت كه هر يك متولد از پدرى و مادرى هستيد هيچ فرقى نداريد.
و وجه
نادرستى اين احتمال روشن است، براى اينكه: اين مفسر غفلت كرده از اينكه