(91) سوره شمس مكى است و شانزده آيه دارد (16)

[سوره الشمس (91): آيات 1 تا 15]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها (1) وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها (2) وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها (3) وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها (4))

(وَ السَّماءِ وَ ما بَناها (5) وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها (6) وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها (7) فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها (8) قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها (9))

(وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها (10) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها (11) إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها (12) فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياها (13) فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها (14))

(وَ لا يَخافُ عُقْباها (15))

ترجمه آيات‌

بنام خداى رحمان و رحيم‌

سوگند به خورشيد و گسترش نور آن (1).

سوگند به ماه وقتى كه دنبال خورشيد مى‌رود (2).

و به روز سوگند وقتى كه همه جا را روشن مى‌سازد (3).

و به شب سوگند وقتى كه روى روز را مى‌پوشاند (4).

و سوگند به آسمان و كسى كه آن را بنا كرده (5).

و سوگند به زمين و آنكه آن را بگسترد (6).

و سوگند به جان آدمى و آن كس كه آن را با چنان نظام كامل بيافريد (7).

و در اثر داشتن چنان نظامى خير و شر آن را به آن الهام كرد (8).