نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 20 صفحه : 453
(وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ)[1]، و آيه(أَخَذَ الْأَلْواحَ)[2].
و
در مجمع البيان است كه از ابو ذر روايت شده كه گفت: به رسول خدا 6 عرضه داشتم:
يا رسول اللَّه 6 انبياء چند تن بودند؟
فرمود:
صد و بيست و چهار هزار تن، عرضه داشتم مرسلين از آنان چند تن بودند؟ فرمود سيصد و
سيزده تن، و بقيه آنان انبياء بودند. پرسيدم: آدم نبى بود؟ فرمود: آرى خداوند با
وى سخن گفت و او را به دست قدرت خود بيافريد.
اى
أبا ذر! چهار تن از انبيا، عرب بودند هود و صالح و شعيب، و پيامبر خودت. عرضه
داشتم يا رسول اللَّه خداى تعالى چند كتاب نازل كرده؟ فرمود: صد و چهار كتاب، كه ده
صحيفه از آن بر آدم، و پنجاه صحيفه بر شيث، و سى صحيفه بر اخنوخ، كه همان ادريس
است، و او اولين كسى است كه با قلم خط نوشت، و ده صحيفه بر ابراهيم، و چهار صحيفه
باقى تورات و انجيل و زبور و فرقان است[3].
مؤلف:
اين معنا را سيوطى هم در الدر المنثور از عبد بن حميد، و ابن مردويه و ابن عساكر،
از ابو ذر نقل كرده، با اين تفاوت كه در نقل آنان صحف آدم را نشمرده، و به جايش
قبل از ذكر تورات ده صحيفه براى موسى شمرده است[4].