نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 18 صفحه : 378
او همان
خدايى است كه سكينت و آرامش و قوت قلب را بر دلهاى مؤمنين نازل كرد تا ايمانى بر
ايمان خود بيفزايند، آرى براى خدا همه رقم لشكر در آسمانها و زمين هست و خدا
مقتدرى شكست ناپذير و حكيمى فرزانه است (4).
و
نيز چنين كرد تا مردان و زنان مؤمن را به جناتى درآورد كه از زير آن نهرها جارى
است جناتى كه ايشان در آن جاودانهاند و گناهانشان را جبران كند كه اين در آخرت
(نزد خدا) رستگارى عظيمى است (5).
و
مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را كه به خدا ظن بد مىبردند عذاب نموده
گردونه عذاب بر سرشان گرداند، و خدا بر آنان خشم و لعنت كرد و جهنم را كه
بازگشتگاه بدى است برايشان آماده نمود (6).
و
خداى را لشكريانى در آسمانها و زمين است و خدا، مقتدرى شكست ناپذير و حكيمى
فرزانه است (7).
بيان
آيات [اشاره به مضامين سوره مباركه فتح و انطباق آن با ماجراى صلح حديبيه]
مضامين
آيات اين سوره با فصول مختلفى كه دارد انطباقش بر قصه صلح حديبيه كه در سال ششم از
هجرت اتفاق افتاد روشن است، و همچنين با ساير وقايعى كه پيرامون اين قصه اتفاق
افتاد، مانند داستان تخلف اعراب از شركت در اين جنگ و نيز جلوگيرى مشركين از ورود
مسلمانان به مكه، و نيز بيعتى كه بعضى از مسلمانان در زير درختى انجام دادند كه
تاريخ، تفصيل آنها را آورده، و ما هم به زودى قسمتى از رواياتش را در بحث روايتى
آينده- ان شاء اللَّه- مىآوريم.
پس
غرض سوره بيان منتى است كه خداى تعالى به رسول خدا نهاده، و در اين سفر فتحى آشكار
نصيبش فرموده. و نيز منتى كه بر مؤمنين همراه وى نهاده و مدح شايانى است كه از
آنان كرده، و وعده جميلى است كه به همه كسانى از ايشان داده كه ايمان آورده و عمل
صالح كردهاند. و اين سوره در مدينه نازل شده.
(إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً) اين جمله
در زمينه منت نهادن قرار دارد. و اگر مطلب را با كلمه ان و نسبت دادن
فتح به نون عظمت (نا) و توصيف آن به كلمه مبين تاكيد كرده، براى اين
است كه نسبت به اين فتح عنايتى داشته كه با آن منت گذارده.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 18 صفحه : 378