كداميك از شما برمى‌خيزد و با من بر اين معنا بيعت مى‌كند، كه برادرم و وارثم و وزيرم و وصيم باشد؟ و از من به منزله هارون باشد از موسى؟ على (ع) برخاست و عرضه داشت: من . فرمود: نزديك من آى، پس دهان او را باز كرده از آب دهان خود در دهانش ريخت و نيز بين دو شانه او و دو پستانش را با آب دهان خود تر كرد، ابو لهب گفت: آه كه چه جايزه بدى به پسر عمت دادى، كه دعوتت را پذيرفت، دهانش و رويش را پر از تف و آب دهان خود كردى، فرمود: پر از علم و حكمتش كردم‌[1].

مؤلف: سيوطى هم در الدر المنثور حديثى در معناى حديث براء بن عازب از ابن اسحاق و ابن جرير و ابن ابى حاتم و ابن مردويه و ابى نعيم و بيهقى (در كتاب دلائل) به سندهايى از على (رضى اللَّه عنه) روايت كرده‌اند، كه در آن آمده: رسول خدا 6 فرمود: اى بنى عبد المطلب به خدا سوگند، من احدى را در عرب سراغ ندارم كه براى قوم خود چيزى آورده باشد، بهتر از آنچه من براى قومم آورده‌ام، چون من خير دنيا و آخرت را برايتان آورده‌ام و خداى تعالى مرا دستور داده شما را به سويش دعوت كنم، حال كداميك از شما است كه مرا بر اين ماموريتم يارى كند؟ من كه در آن روز از همه كوچكتر بودم گفتم: او منم، پس حضار برخاستند، و خنده‌كنان بيرون شدند[2].

و در علل الشرائع به سند خود از عبد اللَّه بن حارث بن نوفل، از على بن ابى طالب (ع) روايت كرده كه فرمود: وقتى آيه‌(وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ) يعنى: رهطك المخلصين- خويشاوندان خالصت نازل شد، رسول خدا 6 فرزندان عبد المطلب را كه در آن موقع چهل و يا يك نفر بيشتر و يا كمتر بودند، دعوت نموده، فرمود:

كداميك از شما برادر و وارث و وزير و وصى بعد از من و خليفه من، در بين شما مى‌شود؟ و اين سخن را به يك يك آنان فرمود و همه پيشنهادش را رد كردند، تا روى سخن به من نمود، من عرضه داشتم: يا رسول اللَّه من حاضرم.

در اين هنگام رو به دودمان عبد المطلب كرد و فرمود: اى بنى عبد المطلب! اين وارث و وزير و خليفه من در شما است بعد از من، پس مردم به يكديگر نيشخند زده برخاستند و به ابو طالب گفتند: تو را دستور مى‌دهد كه زير فرمان اين پسر بچه روى و او را اطاعت كنى‌[3].

مؤلف: ممكن است از اينكه در اين روايت فرمود: رهطك المخلصين استفاده كرد

[1] مجمع البيان، ج 7، ص 206.

[2] الدر المنثور، ج 5، ص 97.

[3] علل الشرائع، ج 1، ص 170، ح 2.