ترجمه آيات
اين قرآن كتابى است كه از ناحيه پروردگار جهانيان نازل شده (192).
و آن را روح الامين نازل كرده (193).
به قلب تو تا از بيم دهندگان باشى (194).
به زبان عربى واضح (195).
و در كتابهاى گذشتگان نيز هست (196).
آيا براى ايشان همين نشانه كافى نيست كه دانشوران بنى اسرائيل قرآن را مىشناسند؟ (197).
اگر آن را به بعضى از عجم نازل كرده بوديم (198).
و آن را براى ايشان مىخواند هرگز بدان ايمان نمىآوردند (199).
اينچنين انكار را در دل تبهكاران راه مىدهيم (200).
كه بدان ايمان نياورند تا عذاب المانگيز را ببينند (201).
و ناگهانى بر آنها در آيد و بى خبر باشند (202).
و گويند آيا مهلتمان دهند؟ (203).
پس چرا عذاب ما را بشتاب مىخواهند (204).
مگر ندانى كه اگر سالها نعمتشان دهيم (205).
آن گاه عذاب موعود به آنها رسد (206).
نعمتى كه داشتهاند كارى برايشان نمىسازد (207).
هيچ دهكدهاى را هلاك نكرديم مگر آنكه بيمرسان داشتند (208).
تا متذكر شوند، و ما هرگز ستمگر نبودهايم (209).
قرآن را شياطين نازل نكردهاند (210).
نه حق ايشان بود و نه مىتوانستند نازل كنند (211).
زيرا آنها از شنيدن وحى بركنارند (212).