نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 15 صفحه : 247
ترجمه آيات
كسانى كه كافرند گويند: اين ادعا جز دروغ چيزى نيست كه آن را وى
ساخته و گروهى ديگر وى را در ساختن آن يارى كردهاند حقا كه ستم و دروغى پيش
آوردند (4).
و گويند داستانهاى گذشتگان و افسانههاى قديمى است كه آن را
مىنويسند و بامداد و پسين به او القاء مىكنند (5).
بگو كه در آسمانها و زمين داناى راز است اين را نازل كرده كه وى
آمرزنده و رحيم است (6).
گويند اين چه پيغمبرى است كه چون مردم عادى غذا مىخورد و در بازارها
گام مىزند؟ چرا فرشتهاى به او نازل نشده كه با وى بيمرسان باشد؟ (7).
يا چرا گنجى براى او از آسمان نيفتاده يا باغى ندارد كه از ميوه آن
بخورد، و ستمگران گويند به جز مرد جادو زدهاى را پيروى نمىكنيد (8).
بنگر چگونه براى تو مثلها زدند و گمراه شدند و راهى نتوانند (جست)
(9).
بزرگ است آنكه اگر خواهد بهتر از اينها به تو مىدهد، بهشتهايى كه
در آن جوىها روان است و براى تو قصرهايى پديد آورد (10).
(اين حرفها كه مىزنند همه بهانه است) واقع قضيه اين است كه اينان
رستاخيز را دروغ مىشمارند و ما براى هر كس كه رستاخيز را دروغ شمارد آتشى افروخته
آماده كردهايم (11).
آتشى كه چون از مكانى دور به چشمشان رسد غليان و صفير هول انگيز آن
را بشنوند (12).
و چون دست بسته به تنگناى آن در افتند در آنجا آرزوى هلاكت كنند
(13).