نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 12 صفحه : 447
هفتاد و پنج سالگى
است، و از رسول خدا 6 هم همين معنا روايت شده[1].
مؤلف: اين
روايت را در الدر المنثور از طبرى از على (ع) نقل كرده و نيز از ابن مردويه از انس
از رسول خدا 6 حديث مفصلى روايت كرده كه دلالت دارد بر اينكه ارذل العمر، صد سال
است[2].
[رواياتى
در معناى حفدة و در تطبيق جمله:(مَنْ
يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ) بر امير المؤمنين و ائمه :]
و در تفسير
عياشى از عبد الرحمن اشل از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ذيل آيه(وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَنِينَ وَ حَفَدَةً) فرموده:
حفدة پسران دخترند، و ما حفدة رسول خدا هستيم[3].
و در همان
كتاب از جميل بن دراج از امام صادق (ع) روايت كرده كه در باره حفدة فرمودند: به
معناى ياوران از فرزندانند[4].
و در مجمع
البيان در معناى حفدة فرموده: خويشانى است كه دختر از راه ازدواج بدست مىآورد، و
اضافه كرده است كه اين معنا از امام صادق (ع) روايت شده[5].
مؤلف: بطورى
كه در سابق بيان كرديم منافاتى ميان اين روايات نيست.
و در تهذيب
به سند خود از شعيب عقرقوفى از امام صادق (ع) در خصوص طلاق عبد و نكاحش روايت كرده
كه فرمود: (برده) طلاق و نكاح ندارد، آيا نشنيدى كلام خداى تعالى را كه مىفرمايد:(عَبْداً مَمْلُوكاً لا يَقْدِرُ عَلى شَيْءٍ) يعنى قادر بر طلاق و
نكاح نيست مگر به اذن مولايش[6].
مؤلف: در اين
معنا عدهاى از روايات ديگر از طرق شيعه رسيده است.
و در تفسير
قمى[7] در ذيل
آيه(هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَ مَنْ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ) از امام (ع)
روايت كرده كه فرمود: چطور با هم برابرند و حال آنكه منظور از كسى كه امر بعدل
مىكند امير المؤمنين و ائمه (ع) هستند؟.
و در تفسير
برهان از ابن شهر آشوب از حمزة بن عطاء از امام ابى جعفر (ع) روايت كرده كه در ذيل
آيه:(هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَ مَنْ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ
...) فرموده: