و اما اينكه آن جناب از خداى تعالى خواست كه ديارى از كافران را بر روى زمين باقى نگذارد عبارتى كه از آن جناب حكايت شده صريح در اين معنا نيست كه منظورش از كلمه أرض همه كره زمين است، چون معروف از كلام انبياء و اقوام و همچنين از اخبارى كه تاريخ از آنان حكايت مى‌كند اين است كه منظورشان از كلمه أرض - هر جا كه ذكر شده باشد- سرزمين خود آنان يعنى خصوص وطن آنان است، مثل آيه زير كه در حكايت خطاب فرعون به موسى مى‌فرمايد:(وَ تَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِياءُ فِي الْأَرْضِ)[1] كه منظورش از زمين، كره زمين نيست بلكه سرزمين مصر است، و آيه شريفه‌(وَ إِنْ كادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْها)[2]، كه در اينجا نيز منظور از كلمه ارض خصوص وطن رسول خدا 6 يعنى شهر مكه است، و آيه شريفه‌(وَ قَضَيْنا إِلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ)[3] كه منظور از كلمه ارض سرزمينى است كه در آنجا موطن كردند و شواهد بر اين گفتار بسيار است.

و ليكن ظواهر آيات با كمك قرائن و تقليدهايى كه از يهود و نصاراى قديم به ارث مانده دلالت دارد بر اينكه در دوران نوح روى كره زمين غير از نقطه‌اى كه قوم نوح بودند، هيچ نقطه ديگرى مسكونى نبوده و جمعيت بشر منحصر بودند در همان قوم نوح كه آنها هم در حادثه طوفان هلاك شدند و بعد از آن حادثه به جز ذريه آن جناب كسى نماند و اين احتمال اقتضاء دارد كه طوفان تنها در قطعه زمينى واقع شده باشد كه نوح و قومش- و يا به عبارت ديگر كل بشر- در آن قطعه زندگى مى‌كرده‌اند و طوفان همه آن بقعه را از كوهستان و دشتش فرا گرفته باشد نه همه كره زمين را، مگر آنكه احتمال ديگرى دهيم و بگوييم اصلا در آن روز كه قريب العهد به آغاز پيدايش زمين و بشر بوده از كره زمين تنها همان سرزمين نوح و قومش خشك و مسكونى بوده و ما بقى هنوز از زير آب بيرون نيامده بوده، و علماى زمين‌شناس و ژئولوژيست‌ها نيز مى‌گويند:

زمين در روزگارى كه از كره خورشيد جدا شد كره‌اى آتشين و ملتهب بود و به تدريج سرد شده و به صورت كره‌اى آبى در آمد، كره‌اى كه همه اطرافش را آب فرا گرفته بود و سپس به تدريج‌

[1] شما دو تن در پى آنيد كه سرورى در زمين را به دست آوريد. سوره يونس، آيه 78 .

[2] محققا مى‌خواستند تو را به تنگ آورند تا از اين سرزمين بيرونت كنند. سوره بنى اسرائيل، آيه 76

[3] ما به بنى اسرائيل وحيى حتمى كرديم كه محققا دو نوبت در زمين فساد خواهيد كرد. سوره بنى اسرائيل، آيه 4