نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 1 صفحه : 331
جمله اين است كه در
پاسخ گفتند: دلهاى ما در زير غلافها و لفافهها، و پردهها قرار دارد، و اين جمله
نظير آيه: ((وَ قالُوا قُلُوبُنا
فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ)،
گفتند: دلهاى ما در كنانهها است، از آنچه شما ما را بدان ميخوانيد)[1] ميباشد، و اين تعبير در هر دو آيه
كنايه است از اينكه ما نميتوانيم بآنچه شما دعوتمان مىكنيد گوش فرا دهيم.
بحث روايتى
[ (شامل رواياتى در ذيل(وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً))]
در كافى[2] از امام ابى جعفر (ع) روايت آورده،
كه در ذيل جمله:(وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً) الخ، فرمود: بمردم
بهترين سخنى كه دوست ميداريد بشما بگويند، بگوئيد.
و نيز در
كافى[3] از امام
صادق (ع) روايت كرده كه در تفسير جمله نامبرده فرموده: با مردم سخن بگوئيد، اما
بعد از آنكه صلاح و فساد آن را تشخيص داده باشيد، و آنچه صلاح است بگوئيد.
و در كتاب
معانى،[4] از امام
باقر (ع) روايت كرده، كه فرموده: بمردم چيزى را بگوئيد، كه بهترين سخنى باشد كه
شما دوست ميداريد بشما بگويند، چون خداى عز و جل دشنام و لعنت و طعن بر مؤمنان را
دشمن ميدارد، و كسى را كه مرتكب اين جرائم شود، فاحش و مفحش باشد، و دريوزگى كند،
دوست نميدارد، در مقابل، اشخاص با حيا و حليم و عفيف، و آنهايى را كه ميخواهند
عفيف شوند، دوست ميدارد.
مؤلف: مرحوم
كلينى هم در كافى مثل اين حديث را بطريقى ديگر از امام صادق (ع) روايت كرده، و
همچنين عياشى از آن جناب آورده، و نيز كلينى مثل حديث دوم را در كافى از امام
صادق، و عياشى مثل حديث سوم را از آن جناب آورده.[5]
و چنين بنظر مىرسد كه ائمه ع اين معانى را از اطلاق كلمه حسن استفاده كردهاند،
چون هم نزد گويندهاش مطلق است، و هم از نظر مورد.
و در تفسير
عياشى[6] از امام
صادق (ع) روايت آورده، كه فرمود: خداى تعالى محمد 6 را با پنج شمشير مبعوث كرد
1- شمشيرى عليه اهل ذمه كه در بارهاش فرموده: ((قاتِلُوا
الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ)، با كسانى كه ايمان نمىآورند قتال كن)، و
اين آيه ناسخ آن آيه ديگر است، كه در باره اهل ذمه مىفرمود:(وَ قُولُوا
لِلنَّاسِ حُسْناً) (تا آخر حديث).
* مؤلف: امام
(ع) باطلاق ديگر اين آيه، يعنى اطلاق در كلمه (قولوا) تمسك كرده، چون