نتيجه دشمن ايشان را گرفت، و كشت، پس مردم كارى كردند كه انبياء هم كشته شدند، و هم تجاوز شدند، و هم گرفتار مصائب گشتند.

* مؤلف: در كافى‌[1] نظير اين روايت آمده، و شايد امام (ع) اين معنا را از جمله:(ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ)، استفاده كرده، چون معنا ندارد قتل و مخصوصا قتل انبياء و كفر بآيات خدا را به معصيت تعليل كنند، بلكه امر بعكس است، چون شدت و اهميت از اينطرف است، و لكن عصيان بمعناى نپوشيدن اسرار، و حفظ نكردن آن، ميتواند علت كشتن انبياء واقع شود، و اين را با آن تعليل كنند.

[1]- اصول كافى ج 2 ص 371 ح 6