آيا شراب
ميخورد؟ فرمود: نه، پرسيدم: آيا هيچيك از اين گناهان كبيره را مىكند؟ و هيچ عمل
زشتى از اين اعمال مرتكب ميشود؟ فرمود: نه، پرسيدم: پس مىفرمائيد: اصلا گناه
نميكند؟ فرمود:
نه، در حالى
كه مؤمن است ممكن است گناه كند، چيزى كه هست مؤمنى است مسلمان، و گناهكار، پرسيدم:
معناى مسلمان چيست؟ فرمود: مسلمان بطور دائم گناه نميكند، و بر آن اصرار نمىورزد،
(تا آخر حديث) و در خصال[1]، بسندهايى
از حضرت رضا، از پدران بزرگوارش ع، از رسول خدا 6، روايت كرده كه فرمود: چون روز
قيامت شود، خداى عز و جل براى بنده مؤمنش تجلى مىكند، و او را بگناهانى كه كرده
يكى يكى واقف ميسازد، و آن گاه او را مىآمرزد، و اين بدان جهت مىكند، كه تا هيچ
ملك مقرب، و هيچ پيغمبرى مرسل، از فضاحت و رسوايى بنده او خبردار نشود، پردهپوشى
مىكند، تا كسى از وضع او آگاه نگردد، آن گاه بگناهان او فرمان ميدهد تا حسنه
شوند.
و از صحيح
مسلم[2] نقل شده:
كه با سندى بريده، از ابى ذر، از رسول خدا 6 روايت آورده، كه فرمود: (روز قيامت
مردى را مىآورند، و فرمان مىرسد: كه گناهان صغيرهاش را باو عرضه كنيد، و سپس از
او دور شويد، باو ميگويند: تو چنين و چنان كردهاى، او هم اعتراف مىكند، و هيچيك
را انكار نمىكند، ولى همه دل واپسيش از اين است كه بعد از گناهان صغيره كبائرش را
برخش بكشند، آن وقت از شرم و خجالت چه كند؟ ولى ناگهان فرمان مىرسد: بجاى هر گناه
يك حسنه برايش بنويسيد، مرد، مىپرسد: آخر من گناهان ديگرى داشتم، و در اينجا
نمىبينم؟ ابى ذر گفت: رسول خدا 6 وقتى به اينجا رسيد، آن چنان خنديد كه
دندانهاى كنارش نمودار شد.
و در امالى[3] از امام صادق ع روايت آمده: كه
فرمود: چون روز قيامت شود، خداى تبارك و تعالى رحمت خود بگستراند، آن چنان كه
شيطان هم بطمع رحمت او بيفتد.
* مؤلف: اين
سه روايت اخير، از مطلقات اخبارند، كه قيد و شرطى در آنها نشده، و منافات با
روايات ديگرى ندارد، كه قيد و شرط در آنها شده است.
و اخبار داله
بر وقوع شفاعت، از رسول خدا 6 در روز قيامت، هم از طرق ائمه اهل بيت و هم از طرق
عامه، بسيار و بحد تواتر رسيده است، كه صرفنظر از مفاد يك يك آنها، همگى بر