آراء واهيه و پوچ، و اقاويل كاذبه و بى اساس ابطال شده، خداى عز و جل در باره‌اش فرمود:

((وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ‌)، امروز تنها مؤثر خداست)[1]، و نيز فرموده: ((وَ رَأَوُا الْعَذابَ، وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ‌)، عذاب را مى‌بينند و دستشان از همه اسباب بريده ميشود)[2].

و نيز فرموده: ((وَ لَقَدْ جِئْتُمُونا فُرادى‌، كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ، وَ تَرَكْتُمْ ما خَوَّلْناكُمْ وَراءَ ظُهُورِكُمْ، وَ ما نَرى‌ مَعَكُمْ شُفَعاءَكُمُ، الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكاءُ، لَقَدْ تَقَطَّعَ بَيْنَكُمْ، وَ ضَلَّ عَنْكُمْ ما كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ‌)، امروز تك تك و به تنهايى نزد ما آمديد، همانطور كه روز اولى كه شما را آورديم لخت و تنها آفريديم، و آنچه بشما داده بوديم با خود نياورديد، و پشت سر نهاديد، با شما نمى‌بينيم آن شفيعانى كه يك عمر شريكان ما در سرنوشت خود مى‌پنداشتيد، آرى ارتباطهايى كه بين شما بود، و بخاطر آن منحرف شديد، قطع شد، و آنچه را مى‌پنداشتيد (امروز نمى‌بينيد)[3] و نيز فرموده:

((هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ، وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ، وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ‌)، در آن هنگام هر كس بهر چه از پيش كرده مبتلا شود، و بسوى خداى يكتا مولاى حقيقى خويش بازگشت يابند، و آن دروغها كه مى‌ساخته‌اند نابود شوند)[4].

و همچنين آياتى ديگر، كه همه آنها اين حقيقت را بيان مى‌كند، كه در موطن قيامت، اثرى از اسباب دنيوى نيست، و ارتباطهاى طبيعى كه در اين عالم ميان موجودات هست، در آنجا بكلى منقطع است، و اين خود اصلى است كه لوازمى بر آن مترتب ميشود، و آن لوازم بطور اجمال بطلان همان عقائد موهوم و خرافى است، آن گاه قرآن كريم هر يك از آن عقائد را بطور تفصيل بيان نموده، و پنبه‌اش را زده است، از آن جمله مسئله شفاعت و پارتى بازى است، كه در باره آن مى‌فرمايد: ((وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً، وَ لا يُقْبَلُ مِنْها شَفاعَةٌ، وَ لا يُؤْخَذُ مِنْها عَدْلٌ، وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ‌)، بپرهيزيد از روزى كه احدى بجاى ديگرى جزاء داده نميشود، و از او شفاعتى پذيرفته نيست، و از او عوضى گرفته نميشود، و هيچكس از ناحيه كسى يارى نمى‌گردند)[5]، و نيز فرموده: ((يَوْمٌ لا بَيْعٌ فِيهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ)، روزى كه در آن نه خريد و فروشى است، و نه رابطه دوستى)[6] و نيز فرموده: ((يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً)، روزى كه هيچ دوستى براى دوستى كارى صورت نمى‌دهد)[7]، و نيز فرموده: ((يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ، ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ‌) روزى كه از عذاب مى‌گريزيد ولى از خدا پناه‌گاهى نداريد)[8] و نيز فرموده‌(ما لَكُمْ لا تَناصَرُونَ؟ بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ‌)، چرا بيارى يكديگر برنميخزيد؟ بلكه آنان امروز تسليمند.[9]

[1]- سوره انفطار آيه 19

[2]- سوره بقره آيه 166

[3]- سوره انعام آيه 94

[4]- سوره يونس آيه 30

[5]- سوره بقره آيه 48

[6]- سوره بقره آيه 254

[7]- سوره دخان آيه 41

[8]- سوره مؤمن آيه 33

[9]- سوره صافات آيه 26