نام کتاب : صحیفه نور نویسنده : خمینی، روح الله جلد : 6 صفحه : 279
آن از خود اعمال است، اینطور نیست که نظیر اینجا یک فراشى از خارج بیاید و شکنجه کند، خود عمل انسان اگر چنانچه صالح باشد، خود آن عمل در آنجا به انسان مىرسد و اگر چنانچه عمل ناصالح باشد، همان عمل به او مىرسد. فمن یعمل مثقال ذره خیراً یره و من یعمل مثقال ذره شراً یره خود عمل را مىبیند. هر ذرهاى که انسان عمل مىکند یک صورت ماوراء طبیعت دارد، اینجا زبانش را آدم دراز مىکند. زبان درازى مىکند، یک مسلمانى را، یک مومنى را فحش مىدهد، غیبت مىکند، آن مومن فرض کنید در آمریکاست شما از اینجا به او فحاشى مىکنید یا غیبتش را مىکنید، در آنجا که این زبان اینقدر دراز شده است در آنجا صورتش این است که همین زبان دراز شود تا آنجا از رویش عبور مىکنند. در حدیث است که زبان درازى اینجا، آنجا صورت دارد. این شکنجههاى ناجوانمردانهاى که به جوانهاى ما کردند، هر شکنجه صورت دارد در آنجا، هر داغى که کردند داغ مىشوند آنجا، همین عمل آنجا صورت پیدا مىکند، همین عمل شکنجه مىشود آنجا. این اعمال انسانى که شما کردید و در یک موقعى بود که همه در زجر و در شکنجه بودند و شما یک چنین عمل انسانى کردید و آنها را براى معالجه بردید، همین در آنجا صورت دارد، همین عمل شما یک صورتى در ماوراى طبیعت دارد که ماوراى طبیعت را حالا نمىتوانیم بفهمیم، انبیاء مىفهمیدند و خداى تبارک و تعالى اطلاع داده است. پس شما هر کارى که انجام بدهید و ما هر کارى که انجام بدهیم، چه کار خوب و چه کار بد، همان را خواهیم دید، اینطور نیست که مخفى شود از کسى، خود عملى که انجام مىدهیم در آنجا متحقق مىشود ملکات انسان، یکى هست که ملکه خوب دارد و یکى هست که ملکه زشت دارد، همین ملکات در آنجا تجسمى دارد، تحققى دارد. در نفس انسان ملکه است، ملکه خیانت، طبیعتش طبیعت خائن است، در اینجا انسان ابتدا که به دنیا مىآید، همه چیز در انسان به طور استعداد هست یعنى تحقق باز ندارد، اما قابل است. این بچهاى که به دنیا مىآید قابل است که ملکات صالحه پیدا کند و قابل است که ملکات رذیله، اگر سعى کرد در آن طرف ملکات رذیله کمکم اینها تحقق پیدا مىکنند و باطن ذات انسان یک موجود رذل مىشود. گاهى انسان یک کارهائى مىکند که مناسب با یک جور حیوانى است، درندگى لفظى هم باشد که مردم را با فحاشى، با اینطور چیزها آبرویشان را مىریزد (درندگى است اینها) یا درندگىهاى دیگرى دارد، این ملکهاى در انسان پیدا مىشود که یک ملکه درندگى است. انسان وقتى از اینجا منتقل مىشود به یک ماوراى اینجا، همان ملکه درندگى مطابق با یک صورتى که مناسب با آن هست مىشود، به یک صورت حیوانى، حیوانى درنده متناسب با آن متحول مىشود. مىگویند گاهى اوقات انسان چند تا صورت آنجا دارد صورتهاى مختلف دارد، در طرف اعمال صالحه هم اینطورى است.
عمل صالح، عملى است که با فطرت ابتدائى انسان سازگار باشد
اعمال صالحه آنهائى هست که سازش داشته باشد با نفس انسان، نفس انسان سعادتمند خلق شده است، یعنى استعداد سعادت در آن هست و فطرت انسان فطرت سعید است. عمل صالح آن است
نام کتاب : صحیفه نور نویسنده : خمینی، روح الله جلد : 6 صفحه : 279