نام کتاب : خاتمیت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 72
مسائل مربوط به وحی متناهی است
مسائلی که بشر از طریق وحی و الهام باید آنها را کشف کند و از این
طریق باید به بشر الهام بشود نا متناهی نیست ، محدود است و متناهی .
وقتی آنچه که در ظرفیت و استعداد بشر هست بیان شد ، مطلب ختم میشود .
آنوقت افرادی بعد از این پیغمبر خاتم میآیند که در حد و درجه بسیاری از
پیغمبران گذشته هستند یا بالاتر از آنها ، اما اینها دیگر نمیتوانند
پیغمبر باشند ، یعنی نمیتوانند خبر تازهای بیاورند ، یعنی هر خبری که
بیاورند خبری است که قبل از اینها آورده شده است ، گفته شده و کشف شده
است . علی بن ابیطالب علیهالسلام قطعا و یقینا از بسیاری از انبیای سلف
افضل است . بسیاری از مکنونات و معارف غیبی را او میداند که حتی
بسیاری از انبیای سلف هم نمیدانستند . اما علی بن ابیطالب چیز تازهای
از ناحیه خدا بداند که قبل از آن پیغمبری حتی خاتم الانبیاء آن را کشف
نکرده باشد و انباء ننموده و خبر نداده باشد ندارد .
این یک تعریفی است که در باب خاتمیت کردهاند و تعریف درستی هم
هست . این تعریف ، هم شامل معارف الهی میشود ، و هم شامل مقررات
اخلاقی و اجتماعی و عبادی . توحید و الهیات و معارف ربوبی هم مراتبی
دارد . آنکس که میگوید خدا یکی است و تصورش درباره یگانگی خدا مانند
تصوری است که میگوید مثلا خورشید یکی است و دوتا نیست ، یک درجه از
توحید را باور دارد ، و آنکس که مانند علی بن ابیطالب علیهالسلام میگوید
: « کل مسمی بالوحدش غیره قلیل » [1] درجه دیگری از توحید
[1] نهج البلاغه ، خطبه . 63
نام کتاب : خاتمیت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 72