responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : خاتمیت نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 1  صفحه : 52
قانون است و نه از آن جهت که امام است ( نه ازآن جهت که مؤمنی از مؤمنین یا عالمی از علماء است ) وظیفه دارد که برود به سراغ مردم و آنها را دعوت و تبلیغ بکند ، امر به معروف و نهی از منکر بنماید ، یعنی‌ دعوت ، تبلیغ ، ترویج و امر به معروف و نهی از منکر وظیفه امام از آن‌ جهت که امام است ، نیست ، این وظیفه عموم است و او هم یکی از کسانی‌ است که این وظیفه را دارد . امام حسین علیه‌السلام اگر قیام کرد ، قیام‌ امر به معروف و نهی از منکر ، نه از آن جهت بود که امام وقت بود و امام وقت یک همچو وظیفه‌ای داشت ، بلکه یک وظیفه‌ای داشت که آن وظیفه‌ را هر مؤمن بصیری داشت ، و لهذا خود آن حضرت هم هیچ این وظیفه را به‌ امامت معلق نمی‌کرد . می‌فرمود : « الا ترون ان الحق لا یعمل به و ان الباطل‌ لا یتناهی عنه » . نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و مردم از باطل خودداری‌ نمی‌کنند ، « لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقا » [1] . پس یک نفر آدم‌ با ایمان باید از این زندگی بیزار باشد و طالب شهادت .
پس وظیفه امام چیست ؟ امام مرجعی است برای حل اختلافات ، شاخصی است‌ برای حل اختلافاتی که منشاء آن هم خود علماء هستند . شما در بسیاری از روایات شیعه می‌بینید که می‌فرمایند : « الامام یؤتی و لا یأتی » یعنی امام‌ وظیفه ندارد برود به سراغ دیگران بلکه دیگران باید به سراغ او بروند . و یا در یک روایت دیگر فرمود : « الامام کالکعبة » مثل امام مثل این کعبه‌ است ، کعبه نزد مردم نمی‌رود بلکه مردم وظیفه دارند به سراغ کعبه بروند .
راجع به این آیه کریمه که می‌فرماید : « و اذن فی الناس بالحج یأتوک [2] . در احادیث دارد که مقصود پیغمبر است از آن جهت که


[1] لهوف ، ص . 33 [2] سوره حج ، آیه . 27

نام کتاب : خاتمیت نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 1  صفحه : 52
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست