نام کتاب : انسان کامل نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 344
خلوت ، بیشتر در ذکر خدا فرو رود توجهش به خدا بیشتر میشود و آن وقت
است که نفس خودش را بهتر میشناسد .
بعضی از افرادی که انسانهای بسیار بزرگی بودهاند ، از همین راهها به
خودآگاهی ع رفانی رسیده اند . در حدود پنجاه سال پیش مرد بزرگی زندگی
میکرده است که از مجتهدین بزرگ و از تحصیل کردههای نجف و شاگرد مرحوم
حسینقلی همدانی ، عارف بسیار بسیار بزرگ متشرع نیم قرن پیش بوده است
. این مرد مرحوم میرزا جواد آقای ملکی تبریزی است که در قم مقیم بوده و
در حدود پنجاه سال پیش از دنیا رفته است و کتابهائی از ایشان در دست
است . ایشان وقتی مسأله " خودآگاهی " خودش را با مقدماتی شرح میدهد ،
به آن مرحله خودآگاهی عرفانی که نفس خود را درک میکند و میشناسد میرسد
، میگوید من کسی را میشناسم [1] که اولینبار در عالم رؤیا این خودآگاهی
برایش پیدا شد و در بیداری برای او ادامه پیدا کرد . بعد با یک وضعی در
کتاب خودش این مطلب را شرح میدهد . این " آگاهی به خود " به معنی
واقعی فرع بر " خداآگاهی " است و جز از راه عبادت واقعی پیدا نمیشود
، یک روانشناسی اگر هزار سال هم روانشناسی کند ، به خود آگاهی واقعی
نمیرسد .
علی ( ع ) جملهای دارد که خیلی عجیب است . میفرماید : « عجبت لمن
ینشد ضالته و قد اضل نفسه فلا یطلبها » [2] تعجب میکنم از انسانی
[1] البته نمیگوید آن شخص خودم هستم .
[2] غرر و درر آمدی ، حکمت شماره . 6266
نام کتاب : انسان کامل نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 344