نام کتاب : مساله ربا نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 343
یا عضو دیگر یک انسان وارد کردید چقدر دیه بدهید و در این مورد میزان
معین وجود دارد . اما در اموال دیگر میزان همان چیزی است که عرف تشخیص
بدهد .
عاریه در حکم امانت است و حکمش همان حکم اجاره است یعنی ید مستعیر
همان ید امانی است . یعنی اگر او در اتلاف این مال تقصیر داشته باشد و
به طریق اولی اگر شخصا آن را تلف کرده باشد و حتی سهوا ، باز هم ضامن
است . اما اگر نه خودش تلف کند و نه در حفظ آن کوتاهی کرده باشد ،
بلکه قهرا در دست او تلف شود ، ضامن نیست . این همان فرقی است که به
اصطلاح ید امین با ید غیر امین دارد .
اما آنچه راجع به ضمانت طبیب سؤال شد . در این مورد چون اخیرا مطالعه
دقیق نکردهام ، تنها کلیاتی را میگویم . طبیب اگر متخصص کار خودش
نباشد به هر حال ضامن است . یعنی هر کس اگر بین خود و بین الله در کاری
که متصدی آن است ، متخصص نیست و میداند که خبره این کار نیست ، ضامن
است و اگر هم خبره باشد باز در آن مواردی که صد در صد مطمئن نیست مثل
جراحیهائی که احتمال تلف شدن و امثال آن دارد میگویند که باید برائت
ذمه حاصل کند یعنی قبلا از خود مریض یا اولیای مریض اجازه بگیرد و خلاصه
بدون اجازه نباشد . تفصیل این مسئله را بعدا بحث میکنیم .
س : معروف است که میگویند : تاوان نصف بهای مال است .
ج : خیر ، تاوان این مقدار نیست .
نام کتاب : مساله ربا نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 343