از عالم مشهور ديگرى به نام «زهاوى» نقل مى‌كند كه اگر كسى سؤال كند مذهب وهّابيون كدام و نتيجه اين مذهب چه چيزى مى‌باشد؟! من در جواب هر دو سؤال مى‌گويم: «حكم به كفر همه مسلمين جهان! اين پاسخ كوتاه براى اين گونه سؤال‌ها كافى است». [1]

نامبرده (حسن بن فرحان) سعى مى‌كند كه شيخ را از سه اتّهام ديگر تبرئه كند، ولى اتهام اول كه آن را با تأكيد تمام پذيرفته، اتّهام كوچكى نيست، با اين كه قرآن صريحاً از متّهم ساختن مسلمين و حتّى كسانى كه در ظاهر ادّعاى اسلام مى‌كنند (مادامى‌كه منكر ضروريّات اسلام نشده‌اند) منع مى‌كند «وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى‌ إِلَيْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا» [2]؛ «به كسى كه اظهار اسلام مى‌كند نگوييد مسلمان نيستى تا بدين وسيله، سرمايه ناپايدار دنيا را به دست آوريد (و اموال او را به غنيمت گيريد)».

آيا با صراحت اين آيه شريفه، جايى براى تكفير مسلمين، آن هم بر اثر اشتباهات روشن تكفيركننده، در مسأله توحيد و شرك باقى مى‌ماند.

در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِيماً» [3]؛ «هر كس فرد مؤمنى را عمداً به قتل برساند، كيفر او جهنّم است، جاودانه در آن مى‌ماند و خدا او را غضب و لعن مى‌كند و عذاب عظيمى براى او

[1]. دعوى المناوئين، صفحه 167.

[2]. نساء، آيه 94.

[3]. نساء، آيه 93.