از آنها كتب ردّيه‌اى در ردّ سخنان محمّد بن عبد الوهّاب نگاشتند. [1]

به اين ترتيب نشان مى‌دهد كه اكثر معارضين او كسانى بودند كه از منطقه خود او برخاستند يا از خويشان نزديك او بودند!

مهمترين اتّهامات پيشوايان وهّابى‌

ابن فرحان در ذيل بحث سابق، مهم‌ترين ايراداتى را كه علماى معروف اهل سنّت به شيخ گرفتند در چهار چيز خلاصه مى‌كند:

1- تكفير مسلمين.

2- ادّعاى نبوّت. (به زبان حال نه به زبان قال)

3- قائل شدن به تشبيه و جسم بودن خداوند.

4- انكار كرامات اولياء و بزرگان دين.

سپس مى‌گويد: اتّهام عمده، همان اولى است كه هيچ كس نمى‌تواند آن را انكار كند.

آنگاه از شيخ احمد زينى دحلان، عالم و نويسنده معروف در كتاب «دعوى المناوئين» نقل مى‌كند كه او مى‌گويد: «وهّابى‌ها هيچ كس را موحّد نمى‌دانند، مگر كسى كه از تمام گفته‌هاى آنها پيروى كند!». [2]

[1]. داعية و ليس نبياً، از صفحه 127 تا 133.

[2]. دعوى المناوئين، صفحه 166.