نام کتاب : وهابيت بر سر دو راهى نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 105
ميدان بدر و احُد كمتر است آنها «أَحْياءٌ
عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»[1] هستند ولى پيامبر صلى الله عليه و آله (نعوذ باللَّه)
«كالحجر!» كدام جفاكار چنين سخنى مىگويد؟!
گويا اشتباه آنها از اينجا پيدا شده كه قرآن به پيامبر مىگويد: «إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ
الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ».[2]
«به يقين تو نمىتوانى سخنت را به گوش
مردگان برسانى، و نمىتوانى ناشنوايان را هنگامى كه روى بر مىگردانند و پشت
مىكنند فراخوانى».
در حالى كه اين مربوط به افراد عادى است نه پيامبر صلى الله عليه و آله و
نيكان و پاكان.
بايد از آنها پرسيد پس چرا در نمازها بر آن حضرت سلام مىفرستيد: «السَّلامُ
عَلَيْكَ ايُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ»، مىگوييد: آيا به كسى كه چيزى
درك نمىكند (نعوذ باللَّه) سلام و درود مىفرستيد؟ آيا به آيه شريفه «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى
النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا
تَسْلِيماً»؛[3] «خدا و
فرشتگانش بر پيامبر درود مىفرستند؛ اى كسانى كه ايمان آوردهايد، بر او درود
فرستيد و سلام گوييد و به طور كامل تسليم (فرمان او) باشيد»، بعد از رحلت پيامبر
صلى الله عليه و آله عقيده داريد يا نه؟ خداوند و مؤمنان درود و رحمت بر چه