4- «وَ كَفُّ الْاذى عَن عِبَادِاللَّهِ»: و بالاخره ويژگى چهارم آنان اين است كه از اذيّت و آزار مردم خوددارى مى‌كنند. كسى كه مى‌خواهد به كانون رحمت الهى قدم بگذارد، نمى‌تواند حامل كوله بارى از آزار و اذيّت ديگران باشد. امّا كسى كه همواره به مردم لطف و عنايت و مهر و عشق ورزيده، و قلب خويش را مالامال از مهربانى نموده، شايستگى بهشتى‌شدن را دارد.

توجّه به صفات چهارگانه، ما را به اين نتيجه مى‌رساند كه عامل ورود به بهشت تنها عبادات و اطاعات و نماز و روزه و مانند آن- عليرغم اهمّيّت فوق‌العاده آنها- نيست؛ بلكه علاوه بر آن، رعايت مسائل اجتماعى و خدمت به خلق خداوند- كه از برترين عبادات شمرده شده- نقش بزرگى در وصول به اين مقام پر ارزش دارد. [1]

بهشت و جهنّم آفريده شده است‌

سؤال: آيا بهشت و جهنّم هم اكنون موجود، و خداوند متعال آن را آفريده است، يا پس از پايان يافتن اين جهان خلق خواهد شد؟

آيا بهشت و جهنّم چيزى جر نتيجه اعمال خود ماست؟

پاسخ: از آيات قرآن مجيد استفاده مى‌شود كه بهشت و دوزخ اكنون موجود است، و از روايات اسلامى بر مى‌آيد كه با اعمال نيك و بد ساختمان آن كامل مى‌گردد! اعمال خوب و شايسته‌ [2] بناى بهشت را تكميل و اعمال ناشايست ساختمان جهنّم را كامل مى‌كند! به دو آيه از قرآن- كه يكى در مورد بهشت و ديگرى پيرامون جهنّم است- توجّه كنيد:

[1]. پيرامون درهاى بهشت و جهنّم در بحث‌هاى آينده مطالب ديگرى خواهد آمد.

[2]. مثلًا در روايتى از پيامبر اسلام مى‌خوانيم: «هر كس لا اله الّا اللّه بگويد، در مقابل هر بار كه اين جمله راتكرار كند، درختى در بهشت براى او كاشته مى‌شود» (ميزان الحكمة، باب 567، حديث 2781) از اين روايت و امثال آن، استفاده مى‌شود كه اكنون بهشت موجود است، و با اعمال نيك ما تكميل مى‌گردد.