روشن نيست. و حتّى تعداد درهاى بهشت در قرآن مجيد مشخّص نشده- هر چند در روايات اسلامى تعداد آن بيان شده است.

در روايتى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم‌ [1]:

أَلْجَنَّةُ لَهَا ثَمَانِيَةُ أَبْوَابٍ ... فَمَنْ أَرَادَ الدُّخُولَ فِى هَذِهِ الْأَبْوَابِ الثَّمَانِيَةِ فَلْيَتَمَسَّكْ بِأَرْبَعِ خِصَالٍ‌

بهشت را هشت دروازه است ... هر كه بخواهد از اين هشت دروازه وارد شود، بايد به چهار خصلت چنگ زند.

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در ادامه چنين فرمودند:

1- «أَلصَّدَقَةُ»: اوّلين ويژگى طالبان بهشت، كمك رسانى به نيازمندان است. متأسفانه در گوشه و كنار جامعه نيازمندان كم نيستند! بايد در حدّ توان به آنها كمك كرد.

امام حسن مجتبى عليه السلام بقدرى به نيازمندان رسيدگى مى‌كرد، كه خانه آن حضرت پناهگاه فقرا و مستمندان شده بود. به طورى كه هر غريب و نيازمند و درمانده‌اى وارد كوفه مى‌شد، سراغ خانه سبط اكبر پيامبر را مى‌گرفت.

2- «وَالسَّخَاءُ»: دومين صفتى كه آرزومندان بهشت بايد واجد آن باشند، تا بتوانند از درهاى بهشت وارد آن روضه رضوان گردند، خصلت سخاوت است؛ زيرا بهشت جاى افراد بخيل نيست. و سخىّ كسى است كه وقتى به مردم كمك مى‌كند، در دل از اين كمك خوشحال و راضى است.

3- «وَ حُسْنُ الْخُلْقِ»: برخورد خوب با مردم، و اتّصاف به صفت حُسن خلق، و دورى گزيدن از برخوردهاى ناشايست و زشت، از ديگر ويژگى‌هاى جويندگان بهشت است. مشتاقان بهشت بايد ملبّس به اين لباس زيبا شوند، تا در زمره بهشتيان قرار گيرند.

[1]. ميزان الحكمة، باب 562، حديث 2755.