مسأله 114- جايز نيست لبّيك واجب را از ميقات تأخير بيندازد، و اگر عمداً تأخير بيندازد، بايد به وظيفه كسى كه بدون احرام از ميقات عبور كرده عمل كند؛ يعنى اگر مى‌تواند بازگردد.

سؤال 115- بعضى از زائران ايرانى، كلماتى مانند «لبّيك»، «غير»، «يوم» و مانند آن را به گونه‌اى ادا مى‌كنند كه گاه احساس مى‌شود متمايل به كسره است. در مقابل بعضى از اهل دقّت، يا وسواسيها، اظهار مى‌دارند كه فتحه بايد كاملًا ظاهر شود، و به هنگام تلفّظ چنان اشباع مى‌كنند كه شبيه به «الف» مى‌شود (و لبّياك مى‌گويند) در حالى كه اساتيد قرائت زبان عربى و حتّى خود عربها نيز به دقّتى كه گروه دوّم لازم مى‌دانند، ادا نمى‌كنند. لطفاً بفرمائيد طرز صحيح قرائت اين كلمات چگونه است؟

جواب: در اين گونه مسائل بايد به تلفّظ اهل لسان توجّه كرد؛ و از آنجا كه اهل لسان فتحه را به صورتى كه گروه دوّم معتقدند نمى‌گويند، احتياط آن است كه از آن پرهيز شود؛ و آنچه از اهل لسان بارها شنيده‌ايم اين است كه فتحه را كمى مايل به كسره ادا مى‌كنند، و همين صحيح است.