چيزى از آنها را بجا آورد كفّاره‌اى ندارد، و در حقيقت «لبّيك» مانند «اللّه اكبر» اوّل نماز است، كه تا آن را نگويد وارد نماز نمى‌شود، و هرگاه شك كند كه «لبّيك» گفته يا نه؟ باز هم چيزى بر او حرام نمى‌شود.

مسأله 112- هرگاه در ميقات باشد و شك كند لبّيك گفته، يا نه بايد لبّيك را بگويد، و اگر از ميقات گذشته، احتياط آن است اگر مى‌تواند بازگردد و لبّيك را بگويد، و اگر نمى‌تواند، در همانجا بگويد، و اگر لبّيك گفته، امّا نمى‌داند صحيح گفته يا نه؟

بنابر درست گفتن مى‌گذارد، و احرامش صحيح است.

مسأله 113- اگر لبّيك را فراموش كند، يا به خاطر ندانستن مسأله آن را نگويد، واجب است در صورت امكان به ميقات برگردد و احرام ببندد و لبّيك بگويد، و اگر نتواند برگردد، و هنوز داخل حرم نشده، همانجا لبّيك مى‌گويد، و اگر داخل حرم شده، واجب است به خارج حرم بازگردد، و در آنجا احرام ببندد و لبّيك بگويد، و چنانچه نمى‌تواند بازگردد، همانجا محرم مى‌شود و لبّيك مى‌گويد، و اگر بعد از اتمام عمره يادش بيايد، عمل او صحيح است.