جمله «براى خداست بر مردم ..». به ضميمه تعبير به «كفر» در مورد كسانى كه حجّ واجب را ترك مى‌كنند، اهمّيّت فوق العاده آن را در اسلام كاملًا روشن مى‌سازد.

قابل توجّه اين كه در تفسير آيه شريفه 72، سوره اسراء: «وَ مَنْ كانَ فى هذِهِ اعْمى فَهُوَ فِى الْآخِرَةِ اعْمى وَ اضَلُّ سَبيلًا؛ كسى كه در اين جهان (از ديدن چهره حق) نابينا بوده است، در آخرت نيز نابينا و گمراه‌تر است». از امام صادق عليه السلام روايت شده كه يكى از معانى آيه، كسى است كه حجّ واجب خود را پيوسته به تأخير مى‌اندازد تا مرگ او فرا مى‌رسد (او در قيامت نابينا خواهد بود). [1]

در حديث ديگرى آمده است: «هر كس حجّ واجب را بدون عذر ترك كند روز قيامت يهودى يا نصرانى محشور مى‌شود».

[1]- اين حديث شريف و احاديث آينده را مرحوم محقّق يزدى در «العروة الوثقى» در كتاب حج و مرحوم شيخ حرّ عاملى و ديگر بزرگان در كتاب «وسائل الشّيعه» و ساير كتب معروف حديث آورده‌اند